اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و پایبندی (اکت) بر معنایابی و سخت کوشی تحصیلی دانش آموزان دختر درگیر با طلاق والدین

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پایبندی بر معنایابی و سخت کوشی تحصیلی دانش آموزان دختر درگیر با طلاق والدین است. این پژوهش با روش آزمایشی و طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. روش نمونه گیری این پژوهش از نوع هدفمند بود که ۲۸ فرزند طلاق در دو گروه کنترل (۱۴ نفر) و آزمایش (۱۴ نفر) با مقیاس سخت کوشی بارتون (۱۹۸۹) و پرسشنامه معناداری زندگی کرومباف و ماهولیک (۱۹۶۴) در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون بررسی شده است. در مرحله اجرا با استفاده از فنون اکت بر اساس بسته آموزشی هیز به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دانش آموزان گروه آزمایش مورد آموزش قرار گرفتند. برای تحلیل داده های پژوهش از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) استفاده شد. میزان F محاسبه شده برای متغیرهای معناداری و سخت کوشی تحصیلی در هر دو گروه تفاوت معناداری نشان داد (۰۰۱/۰P≤). درمجموع روش اکت بر احساس معناداری و سخت کوشی تحصیلی دانش آموزان دختر نوجوان درگیر با طلاق والدین تاثیرگذار بود و چنین پژوهشی لزوم انجام اقدام های آتی در بحث کمک رسانی به سلامت روانی فرزندان طلاق و کمک به بازگشت به عملکرد بهنجار را می رساند.