نقش تدریس خلاق در بهبود انگیزش تحصیلی در دوره ابتدایی

این مقاله مروری به بررسی نقش محوری و تاثیرگذار تدریس خلاق به عنوان رویکردی نوین و کارآمد در بهبود انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. انگیزش تحصیلی، به مثابه نیروی محرکه یادگیری، در سال های نخستین آموزش رسمی اهمیتی بنیادین دارد و افت آن می تواند پیامدهای نامطلوبی بر مسیر تحصیلی و نگرش کلی دانش آموز نسبت به یادگیری داشته باشد. در مقابل روش های سنتی که غالبا با کاهش انگیزه و علاقه همراه هستند، تدریس خلاق با تاکید بر دانش آموزمحوری، یادگیری فعال، تجارب معنادار و ایجاد فضایی پویا و جذاب، پتانسیل بالایی برای برانگیختن و حفظ اشتیاق دانش آموزان به یادگیری نشان داده است. این مقاله با استناد به ادبیات پژوهشی موجود، ضمن تبیین مبانی نظری مفاهیم کلیدی شامل تدریس خلاق، انگیزش تحصیلی و ویژگی های یادگیری دانش آموزان ابتدایی، به واکاوی راهبردهای عملی تدریس خلاق می پردازد. راهبردهایی چون یادگیری مبتنی بر بازی و گیمیفیکیشن، یادگیری فعال و تجربی، به کارگیری هدفمند فناوری های نوین، یادگیری مشارکتی و ایجاد محیط کلاسی حمایتی، به عنوان مولفه های کلیدی تدریس خلاق، مورد بحث قرار گرفته و ارتباط آن ها با ارضای نیازهای روانشناختی بنیادین دانش آموزان (خودمختاری، شایستگی و ارتباط) و در نتیجه، تقویت انگیزه درونی، تبیین می شود. نقش معلم به عنوان عنصری کلیدی در طراحی و اجرای موفقیت آمیز این راهبردها برجسته شده است. در نهایت، این مقاله بر ضرورت اتخاذ رویکردهای تدریس خلاق در نظام آموزشی ابتدایی به منظور پرورش نسلی باانگیزه، کنجکاو و علاقه مند به یادگیری مادام العمر تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

تدریس خلاق ، انگیزش تحصیلی ، دوره ابتدایی ، یادگیری فعال ، دانش آموزمحوری.