اثر ۶ هفته تمرینات ثباتی پویا بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر مشهد

با توجه به اهمیتی که داشتن سطح مناسبی از تعادل برای داشتن یک زندگی مستقل در این افراد دارد؛ مطالعه حاضر با هدف مطالعه اثر ۶ هفته تمرینات ثباتی عصبی عضلانی پویا بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام شد. مواد و روش: این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون پس آزمون در دو گروه کنترل (۲۰ نفر) و آزمایش (۲۰ نفر) بود، که در آن اثر ۶ هفته تمرینات ثباتی عصبی عضلانی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر مشهد در رده سنی ۷ تا ۱۲ سال مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به برخی ویژگی های آزمودنی ها و تعیین اینکه آیا این تمرینات قابلیت اجرا بر این گروه خاص را دارد یا خیر؟ قبل از آغاز این پژوهش از ۴ پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر جهت برآورد اهداف مورد نظر برای شرکت در پیش مطالعه دعوت به عمل آمد. معیار ورود شامل برخورداری از سلامت جسمانی، عدم وجود سایر معلولیت ها داشتن رضایت والدین و آزمودنی جهت شرکت در این مطالعه بود. یک نفر از گروه کنترل به دلیل عدم رضایت والدین و یک نفر از گروه تمرین به دلیل شرکت نامنظم از ادامه شرکت در این پژوهش کنار گذاشته شدند و در نهایت بر اساس معیارهای مذکور تعداد ۳۸ نفر طرح را به انتها رساندند. این پژوهش دارای تایدیه کمیته اخلاق از معاونت علمی و فناوری دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد. برای سنجش تعادل ایستا و پویای آزمودنی ها از دستگاه فوت اسکن (footscan ۷Rscan Intennational balance) ساخت کشور بلژیک استفاده شد. یافته ها: در جدول شماره ۲ داده های اطلاعات توصیفی و نیز اطلاعات مربوط به تحلیل واریانس ارائه شده است. در تحلیل واریانس برای داده های تکراری آنچه مهم و قابل توجه است، تعامل می باشد. که بیانگر تغییرات دو گروه کنترل و تمرینی نسبت به یکدیگر می باشد و نشان دهنده شیب دو خط نسبت به هم است که روند تغییرات را بیان می کند. بنابر نتایج به دست آمده هر ۳ متغیر تعادل ایستا، تعادل پویا (راست) و تعادل پویا (چپ) دارای تعامل معنادار در سطح (۰٫۰۵>p) بودند. بدین معنی که تغییرات در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بیشتر بوده است و گروه تمرینی پیشرفت بیشتری داشت. نتیجه گیری: از آنجایی که بهره مندی از ثبات مرکزی صرفا از طریق بهبود قدرت و عملکرد عضلات به صورت مجزا فراهم نمی شود؛ بنابراین با اجرای تمرینات ثبات عصبی عضلاتی که بر یکپارچگی ثباتی ستون فقرات تاکید دارد. می توان بهبود در تعادل را مشاهده کرد. با تمرین در وضعیت های مختلف نیازهای حرکتی روزمره فراهم می شود و فرد کم توان ذهنی دارای کارایی بالاتری در عملکرد خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کم توان ذهنی ، دانش آموزان ، تعادل ، تمرینات عصبی_عضلانی.