تدریس مفاهیم پیچیده با کمک فناوری های نوین

افزایش پیچیدگی مفاهیم علمی، فنی و بین رشته ای در عصر حاضر، مستلزم بهره گیری از شیوه های نوین تدریس مبتنی بر فناوری های پیشرفته است. پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش فناوری های نوین آموزشی در ارتقاء کیفیت تدریس مفاهیم پیچیده انجام شده است. در این راستا، فناوری هایی نظیر واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR)، شبیه سازی های رایانه ای، ابزارهای چندرسانه ای تعاملی و سامانه های هوشمند یادگیری مورد تحلیل قرار گرفته اند. یافته های حاصل از مرور نظام مند منابع و مطالعات موردی نشان می دهد که ادغام فناوری های نوین در فرایند آموزش، موجب بهبود درک مفاهیم انتزاعی، تقویت مهارت های تفکر انتقادی، افزایش تعامل یادگیرنده با محتوا و ارتقاء میزان یادگیری پایدار می گردد. با این حال، چالش هایی همچون نیاز به زیرساخت های فناورانه، لزوم بازآموزی معلمان، ملاحظات هزینه ای و شکاف دیجیتال از جمله موانع اصلی در بهره برداری موثر از این فناوری ها به شمار می رود. این مقاله همچنین نمونه های موفقی از کاربرد فناوری های نوین در آموزش علوم، ریاضیات و پزشکی را معرفی کرده و به تحلیل نقاط قوت و ضعف آن ها پرداخته است. نتایج حاکی از آن است که برنامه ریزی هدفمند، طراحی آموزشی مبتنی بر فناوری و توجه به ویژگی های فردی یادگیرندگان، از پیش شرط های اساسی برای موفقیت در تدریس مفاهیم پیچیده با استفاده از فناوری های نوین محسوب می شوند. بر این اساس، رویکرد تلفیقی فناوری و آموزش می تواند راهبردی اثربخش در پاسخ به نیازهای آموزشی قرن بیست ویکم باشد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: تدریس مفاهیم پیچیده ، فناوری های نوین آموزشی ، واقعیت افزوده ، واقعیت مجازی ، شبیه سازی آموزشی ، یادگیری مبتنی بر فناوری