طراحی الگوی رقابت پذیری سینمای انقلاب اسلامی: کاربست مدل الماس

هدف: امروزه از رقابت پذیری به عنوان وسیله ای جهت دستیابی به رشد، پیشرفت و توسعه پایدار یاد می شود. ایران در سال های اخیر شاهد موج گسترده ای از اقدامات با هدف حمایت از پیشرفت صنایع فرهنگی بوده است. در این زمینه یکی از پیشران های اصلی سینما است و بر همین اساس، هدف اصلی این پژوهش، تدوین الگوی رقابت پذیری سینمای انقلاب اسلامی مبتنی بر مدل الماس بوده و تلاش می کند تا گامی در جهت ارتقای بینش مدیران و رشد و رونق سینمای انقلاب اسلامی بردارد. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از حیث هدف، اکتشافی، از نظر نوع استفاده، توسعه ای-کاربردی و از جهت رویکرد، کیفی است. جامعه پژوهش شامل خبرگان مشرف بر رقابت پذیری و سینمای انقلاب اسلامی بوده که داده های به دست آمده از نظرات آنان با استفاده از راهبرد تحلیل مضمون به کمک نرم افزارMAXQDA کدگذاری و تحلیل شدند. در نهایت پس از استخراج مضامین، بازنگری مجدد خبرگان و اعمال پیشنهادهای اصلاحی و تکمیلی ایشان در مضمون بندی ها، نقشه مضامین و الگوی گرافیکی حاصل از تحلیل یافته ها ترسیم گردید. یافته ها: تحلیل یافته های پژوهش حاصل از نظرات 18 نفر از خبرگان صنعت، به استخراج 51 مضمون پایه، 16 مضمون سازمان دهنده و 6 مضمون فراگیر منتهی شد. در بعد عوامل درونی، وضعیت پیش از تولید، تولید و پس از تولید، در بعد شرایط تقاضا، بازاریابی رابطه ای، یکپارچه و اجتماعی، در بعد صنایع پشتیبان، صنایع محتوایی، آموزشی و تولیدی و توزیعی، و همچنین در بعد استراتژی، ساختار و رقابت، جهت گیری ها، تعاملات میان فعالان صنعت و رقابت داخلی بر رقابت پذیری سینمای انقلاب اسلامی اثر گذارند. همچنین دولت در سطح راهبردی و عملیاتی و رخدادهای تصادفی نیز از حیث تحولات بیرونی و درونی صنعت، می توانند رقابت پذیری این سینما را تحت تاثیر قرار دهند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که اقداماتی نظیر تاسیس صندوق سرمایه گذاری سینمای انقلاب اسلامی، تدوین سند راهبردی، تشکیل کنسرسیوم فعالان صنعت، راه اندازی اتحادیه جهانی سینمای مقاومت و طراحی سیستم استاندارد درجه بندی محتوا می تواند توان رقابتی سینمای انقلاب اسلامی را در سطح بین المللی افزایش داده و تاثیر چشمگیری در گسترش گفتمان آن داشته باشد.

کلیدواژه ها:

سینما ، رقابت پذیری ، انقلاب اسلامی ، استراتژی ، مدل الماس