ارتقای سیمای شهری با استفاده از معماری معاصر

این پژوهش به بررسی نقش معماری معاصر در بهبود سیمای شهری و ارائه راهکارهایی برای ارتقای کیفیت بصری و هویتی شهرهای ایران پرداخته است. مسئله اصلی، ناهماهنگی ها و آشفتگی های بصری ناشی از توسعه نامنظم شهری، ضعف سیاست گذاری ها و استفاده نامناسب از سبک های مختلف معماری در شهرهای ایران است. مواد تحقیق شامل بررسی مطالعات و منابع معتبر داخلی و بین المللی و تحلیل وضعیت موجود در مدیریت شهری بود. هدف پژوهش، شناسایی چالش های موجود، تحلیل اثرات معماری معاصر و تدوین راهبردهایی برای بهبود منظر شهری بوده است. نتایج نشان می دهد که هماهنگی طراحی های معاصر با ویژگی های بومی و فرهنگی، استفاده از اصول معماری زمینه گرا و تدوین سیاست های منسجم می تواند به انسجام و بهبود سیما و هویت شهری منجر شود. حفاظت از فضاهای هویت بخش و افزایش مشارکت نهادهای مدیریتی و شهروندان نیز از عوامل موثر در تقویت منظر شهری به شمار می رود. پیشنهادهای پژوهش شامل ارتقای کیفیت پروژه های عمرانی، تدوین دستورالعمل های واحد طراحی شهری و بهبود همکاری میان معماران و مدیران شهری است که می تواند به توسعه پایدار و افزایش حس تعلق شهروندان به شهر کمک کند.

کلیدواژه ها:

سیمای شهری ، معماری معاصر ، هویت شهری ، مدیریت شهری ، معماری زمینه گرا.