‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬بررسی روش های تدریس نوین از مدرسه تا دانشگاه

تحولات سریع علمی، فرهنگی و فناورانه در دهه های اخیر، نظام های آموزشی را ناگزیر از بازنگری در روش های تدریس کرده است. این مقاله با رویکرد تحلیلی-توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، به بررسی جامع روش های نوین تدریس از مقاطع ابتدایی تا آموزش عالی پرداخته است. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل رویکردهایی است که با محوریت یادگیرنده، به جای انتقال صرف اطلاعات، به پرورش تفکر انتقادی، خلاقیت و تعامل فعال دانش آموزان و دانشجویان می پردازند. در این راستا، سبک های متنوعی از جمله یادگیری فعال، پروژه محور، کلاس معکوس و بهره گیری از فناوری های نوین آموزشی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که به کارگیری روش های نوین تدریس باعث افزایش مشارکت فراگیران، بهبود کیفیت یادگیری، رشد مهارت های حل مسئله و ارتقای رضایت تحصیلی در تمامی سطوح آموزشی می شود. با این حال، اجرای این روش ها با چالش هایی چون کمبود زیرساخت، نیاز به آموزش معلمان و مقاومت در برابر تغییر همراه است. بر اساس یافته ها، تحول در روش های تدریس نیازمند برنامه ریزی جامع، حمایت نهادی و بازنگری در نقش معلم و استاد به عنوان تسهیل گر یادگیری است.

کلیدواژه ها:

روش های نوین تدریس ، یادگیری فعال ، آموزش ترکیبی ، فناوری ، آموزش عالی ، یادگیرنده محور.