بردگی در اسلام و پاسخ به شبهات جدید پیرامون آن از نگاه امامیه و سلفیه جهادی

اسارت یا بردگی از رسومی بوده که از قدیم الایام تقریبا در میان تمام ملل جهان متداول بوده است و اصولا تملک افراد مثل تملک زمین و آب، یک نوع مالکیت مشروع محسوب می شد. از طرفی با توجه به گسترش تفکر سلفی گری و همچنین تقابل تفکرات سلفیه با امامیه، بررسی دیدگاه این دو مکتب از اهمیت بالایی برخوردار است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی بردگی در اسلام و پاسخ به شبهات جدید پیرامون آن از نگاه امامیه و سلفیه است. روش پژوهش، تاریخی و تحلیلی است و مطالب به روش کتابخانه ای گردآوری شده اند. نتایج پژوهش نشان داد که در اوایل اسلام برده داری بسیار زیاد بوده و امکان منع یکباره آن وجود نداشته و موانع بسیاری بر سر راه این موضوع وجود داشته است. از این رو اسلام اقدام به حذف تدریجی نظام برده داری نمود؛ به این صورت که ابتدا به زمینه سازی فکری فرهنگی برای مبارزه با برده داری پرداخت؛ سپس اسباب و عوامل بردگی را بسیار محدود کرد و آنگاه در های آزادی را به روی بردگان گشود و راهکارهای فراوانی را برای آزادی بردگان فراهم آورد و این گونه به بهبود وضعیت بردگان و جایگاه انسانی و اجتماعی آنها کمک کرد.

کلیدواژه ها:

بردگی ، برده داری ، اسلام ، شبهات جدید ، امامیه ، سلفیه جهادی