تحلیل راهبرد اقتصادی عوامل موثر بر تجارت محصولات اساسی کشاورزی بین ایران و کشورهای عضو اتحادیه اقتصادی اوراسیا با استفاده از رویکرد شبکه و جاذبه

این پژوهش به بررسی راهبرد اقتصادی تجارت محصولات اساسی کشاورزی میان ایران و کشورهای عضو اتحادیه اقتصادی اوراسیا، پرداخته است. هدف اصلی این تحقیق، تحلیل چگونگی تاثیرگذاری متغیرها از جمله تولید ناخالص داخلی کشور صادر کننده و وارد کننده، تشابه اقتصادی، مسافت، تشابه فرهنگی و شاخص خوشه بندی به عنوان متغیر شبکه بر حجم تجارت محصولات اساسی کشاورزی است. به منظور بررسی این روابط، از رهیافت شبکه و مدل جاذبه استفاده شده تا پتانسیل های موجود برای توسعه تجارت شناسایی و عوامل تاثیرگذار بر حجم و جهت گیری این تجارت ارزیابی شود. نتایج نشان می دهد که افزایش ۱ درصدی تولید ناخالص داخلی ایران موجب افزایش ۳۵/۱ درصدی حجم تجارت محصولات کشاورزی می شود، در حالی که افزایش ۱ درصدی تولید ناخالص داخلی کشورهای صادرکننده، حجم تجارت را به میزان ۳۵/۲ درصد افزایش می دهد. از سوی دیگر، افزایش ۱ واحدی شاخص خوشه بندی منجر به کاهش ۵۵/۶ واحدی حجم تجارت می شود. متغیرهای تشابه اقتصادی، مسافت و تشابه فرهنگی بی معنا بوده است. بر اساس این نتایج، توصیه می شود سیاست های اقتصادی مبتنی بر تقویت تولید داخلی و تقویت همبستگی اقتصادی میان ایران و سایر کشورها اتخاذ شود.

کلیدواژه ها:

ظرفیت تجاری ، محصولات اساسی کشاورزی ، امنیت غذایی ، مدل جاذبه ، مدل شبکه