بررسی نقش و تاثیر احساس تعلق به مدرسه در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

احساس تعلق به مدرسه یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر رشد تحصیلی، اجتماعی و روانی دانش آموزان است. این احساس به معنای درک پذیرفته شدن، ارزشمندی و ارتباط مثبت با مدرسه، معلمان و همکلاسی هاست. زمانی که دانش آموزان احساس می کنند به مدرسه تعلق دارند، انگیزه بیشتری برای یادگیری دارند، در فعالیت های آموزشی و فوق برنامه مشارکت فعال تری نشان می دهند و از لحاظ عاطفی نیز در وضعیت بهتری قرار می گیرند. همچنین، احساس تعلق به مدرسه می تواند از بروز رفتارهای پرخطر، ترک تحصیل و افت تحصیلی پیشگیری کند. در مقابل، نبود این احساس ممکن است به بروز احساس انزوا، اضطراب، افسردگی و کاهش عملکرد تحصیلی منجر شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اهمیت احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه انجام شده است. روش پژوهش کیفی و از نوع توصیفی است. برای گردآوری اطلاعات، از روش مطالعه کتابخانه ای استفاده شده و منابع علمی، مقالات و کتب مرتبط مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های حاصل از بررسی متون نشان می دهد که عوامل مختلفی همچون کیفیت رابطه معلم و دانش آموز، حمایت اجتماعی در محیط مدرسه، فرصت های مشارکت، فضای فیزیکی مدرسه و احساس عدالت آموزشی می توانند در تقویت یا تضعیف احساس تعلق دانش آموزان موثر باشند. در پایان، پژوهشگران بر ضرورت طراحی برنامه ها و سیاست هایی برای ارتقای این احساس در بین دانش آموزان تاکید دارند، چرا که تقویت آن می تواند نقش کلیدی در بهبود فرآیند یادگیری و ارتقای سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان ایفا کند.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، تعلق ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموز.