تأثیر شدت اختلاط بر اندازه ذرات مانب در فرآیند کریستالیزاسیون واکنشی نیمه پیوسته
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,566
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SCCE06_169
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1385
چکیده مقاله:
مانب (منگنز اتیلن بیس C4H6N2S4Mn) به عنوان یک قارچ کش پرمصرف در کشاوزی ماده جامد کریستالی است که از طریق واکنش بین آمونیوم اتیلن بیس و سولفات منگنز در یک فرآیند ترسیب (precipitation) تولید میشود. C4H14N4S4+MnSO4 C4H6N2S4Mn+(NH4)2SO4 ریز بودن دانههای مانب باعث افت فشار زیاد در فیلترها میشود. از طرفی به دلیل استفاده از خشککن دوار در مرحله خشک کردن دانههای ریز مانب به صورت غبار از خشک کن خارج شده و علاوه بر از دست رفتن مقداری از محصول، و ارتباط بیشتر با هوا و تجزیه مقداری از مانب به ethylenthiourea (ETU) در زمان انبار است (Adams,1980). رفع مشکلات مذکور در گرو تولید دانههای درشت مانب در هنگام ترسیب است و برای این منظور باید پارامترهای مؤثر در رشد داههای مانب و نحوه تأثیر آنها مورد بررسی قرار گیرد.
شدت همزدن و اختلاط در نقطه ورود خوراک از مهمترین پارامترهای مؤثر بر توزیع اندازه کریستالها در فرآیند ترسیب است. تأثیر افزایش سرعت همزن یا شدت پخش انرژی بر توزیع اندازه ذرات caleium oxalate ، benzoic acid ، calcium carbonate ، barium sulphate در مطالعات پژوهشگران بررسی شده است. نتایک بیانگر رفتار ماکزیمم دار،مینیممدار، کاهشی و یا افزایشی منحنی اندازه متوسط ذرات بر حسب افزایش سرعت همزن است. از آنجا که تأثیر شدت همزدن و نقطه ورود خوراک بر توزیع اندازه ذرات مواد مختلف، متفاوت بوده و وابسته به نوع ماده میباشد بررسی تأثیر این عوامل در مورد مانب ضروری به نظر میرسد. مطالعات کتابخانهای نشان داد که فرآیند کریستالیزاسیون مانب تا کنون به میزان کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر شدت اختلاط و محل تزریق خوراک بر توزیع اندازه کریستالهای سم کشاورزی مانب است و از طریق انجام آزمایش برای دستیابی به شرایط مناسب عملیاتی و تولید کریستالهای دانه درشت دنبال میشود.
نویسندگان
عمادالدین عباسی
بخش مهندسی شیمی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز
عبدالمحمد علمداری
بخش مهندسی شیمی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز