بررسی انتقادی رویکرد علامه طباطبائی درباره تعلق ذاتی نفس به بدن در دیدگاه ملاصدرا

«ذاتی بودن تعلق نفس به بدن» از جمله دیدگاه های بدیع ملاصدرا است. وی با ناتمام دانستن دیدگاه فیلسوفانی همانند افلاطون، ارسطو و ابن سینا در این موضوع، نظریه ابتکاری خود یعنی جسمانیه الحدوث بودن نفس انسانی را بیان نموده است. از جمله لوازم و پیامدهای این نظریه، «ذاتی بودن تعلق نفس به بدن» است که ملاصدرا بر آن تاکید کرده است. در واقع، وی براساس این مطلب، کوشیده است که ضمن نشان دادن کاستی موجود در دیدگاه مشائیان، تعریف مشهور نفس را تعریف حقیقی آن بداند. دو انتقاد ملاصدرا بر دیدگاه فیلسوفان مشاء عبارت اند از: (۱) نادرست بودن ترکیب یک شیء از حقیقتی مجرد و مادی؛ و (۲) عدم تغییر ذاتیات نفس. علامه طباطبائی با نگاه انتقادی سعی کرده است که به این دو انتقاد پاسخ دهد. نگارنده در این نوشتار برآن است که با بهره گیری از روش تحلیلی تطبیقی، ضمن تقریر و تبیین دقیق دیدگاه ملاصدرا و انتقادات علامه طباطبائی، کاستی های موجود در آراء علامه طباطبائی را نشان دهد.

کلیدواژه ها:

ملاصدرا ، علامه طباطبائی ، تعلق نفس به بدن ، حدوث نفس