ارائه الگوی حکمروایی مطلوب گردشگری پایدار در استان خوزستان

حکمروایی مطلوب گردشگری پایدار، نقش بسیار مهمی در دستیابی به توسعه پایدار در مناطق گردشگری دارد. این رویکرد می تواند به کاهش اثرات منفی گردشگری بر محیط زیست و جوامع محلی کمک کند و در عین حال، فرصت های اقتصادی و اجتماعی جدیدی را ایجاد نماید. در همین راستا هدف اصلی پژوهش حاضر، ارائه الگوی حکمروایی مطلوب گردشگری پایدار در استان خوزستان است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل حدود ۴۷۱۰۵۰۹  نفر از شهروندان استان خوزستان بوده که از میان آن ها، با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۶ نفر به­عنوان نمونه آماری انتخاب­شد و مورد مطالعه قرارگرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش­نامه محقق­ساخته ای است که روایی آن به صورت محتوایی (صوری) و سازه ای و پایایی آن با استفاده از پایایی ترکیبی مورد تایید قرارگرفت. تحلیل داده ها از طریق تحلیل همبستگی و الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای  «SPSS» و «Smart PLS» انجام شده­است. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان­داد با توجه به مدل مفهومی آزمون، رابطه قوی و معنی داری بین شاخص های پژوهش با حکمروایی مطلوب گردشگری پایدار مشاهده شده است (۰۵/۰>p) و شاخص های برازش مدل نیز نشان از برازندگی و تناسب داده ها با مدل مفهومی و در نتیجه تایید مدل است. در نهایت، مقایسه ضرایب همبستگی نشان­می دهد که شاخص نهادی (پاسخگویی، شفافیت، قانونمندی، مشارکت، کارایی و اثربخشی، انعطاف پذیری و ... ) قوی ترین رابطه را با شاخص زیست­محیطی(۰۶۵/۱ = (r و بعد از آن با شاخص تکنولوژی و فناوری (۰۵۵/۱ = (r دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون تی­تک نمونه­ای نشان­داد که  بیشترین تاثیر بر حکمروایی مطلوب گردشگری پایدار شهری به­ترتیب مربوط به شاخص نهادی است که رتبه اول را به خود اختصاص داده­است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری پایدار ، حکمروایی ، «SmartPls» ، استان خوزستان