ارزیابی پاسخ رشد و عملکرد ارقام مختلف گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به میزان نیتروژن مصرفی

این پژوهش با هدف بررسی برهمکنش رقم و میزان کود نیتروژن مصرفی بر رشد و عملکرد گلرنگ بهاره، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال زراعی۱۴۰۰ اجرا شد. تیمارها شامل دو رقم گلرنگ پرنیان و گلدشت و شش سطح نیتروژن خالص (۰، ۴۵، ۹۰، ۱۳۵، ۱۸۰ و ۲۲۵ کیلوگرم در هکتار) بود. تاثیر رقم تنها بر شاخص سطح برگ و تعداد طبق در واحد سطح معنی دار بد، ولی اثر کود نیتروژن مصرفی بر همه صفات معنی دار بود. شاخص سطح برگ در رقم پرنیان حدود ۲۵ درصد بیشتر از رقم گلدشت بود. با این وجود ماده خشک تولیدی بین ارقام اختلاف معنی داری نداشت. بیشترین شاخص سطح برگ و ماده خشک تولیدی در ارقام به ترتیب در شرایط مصرف ۱۳۵ و ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار به دست آمد. مصرف بیشتر نیتروژن افزایش معنی داری را باعث نشد. بیشترین تعداد طبق و تعداد دانه در طبق نیز به ترتیب با مصرف ۱۸۰ و ۱۳۵ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد و مصرف نیتروژن بیشتر افزایش معنی داری را در این صفات باعث نشد. افزایش مصرف نیتروژن باعث افزایش عملکرد دانه و روغن در گلرنگ شد. بیشترین عملکرد دانه و روغن معنی دار نیز مربوط به تیمار ۱۸۰ کیلوگرم نیتروژن مصرفی در هکتار بود. تعداد طبق و تعداد دانه در طبق همبستگی بالاتری با عملکرد دانه داشتند. با توجه به نتایج این پژوهش، می توان افزایش عملکرد گلرنگ را با افزایش مصرف کود نیتروژنی تا ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار انتظار داشت.

کلیدواژه ها:

اجزای عملکرد ، شاخص سطح برگ ، عملکرد بیولوژیک ، عملکرد روغن ، کود اوره