بهبود عملکرد جاذب سلولز نانوکریستالی در فرآیند جذب کربن دی اکسید توسط روش اصلاح با آمین

جاذب سلولز نانوکریستالی به روش هیدرولیز اسیدی سنتز شده و سپس به منظور بهبود عملکرد آن در جذب CO۲ توسط دو نوع آمین مونو اتانول آمین و دی اتانول آمین اصلاح گردید. سپس جهت بررسی ایجاد گروه های شیمیایی، مورفولوژی نمونه ها و بررسی ظرفیت جذب نمونه ها از آنالیزهای طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، میکروسکوپ الکترونی روبشی و آنالیز توزین حرارتی در دمای ۲۵ و ۵۰°C و در دو غلظت ۱۰ و ۹۰ % CO۲ استفاده گردید. نتایج نشان داد که در دمای °C۲۵ و غلظت ۹۰ % CO۲، ظرفیت جذب سلولز نانوکریستالی اصلاح شده با ۲۰ % وزنی مونو اتانول آمین برابر ۱/۵۲ mmol/g است. در صورتی که در همان شرایط ظرفیت جذب سلولز نانوکریستالی خالص برابر ۰/۲۵ mmol/g بود که این امر نشان دهنده تاثیر اصلاح سلولز نانوکریستالی به وسیله آمین و افزایش ظرفیت جذب است. به طورکلی می توان نتیجه گرفت که اصلاح سلولز نانوکریستالی به وسیله آمین به دلیل برهمکنش های ایجاد شده بین سایت های بازی گروه های آمینی و مولکول های CO۲، سبب افزایش ظرفیت جذب شیمیایی جاذب شده است. با توجه به بررسی های انجام شده و مقایسه آن با تحقیقات مشابه، سلولز نانوکریستالی و به ویژه نوع اصلاح شده آن را می توان به عنوان یک جاذب زیست تخریب پذیر و نوین در زمینه جذب CO۲ استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

جاذب ، آمین ، جذب CO۲ ، سلولز نانوکریستالی ، توزین حرارتی