بررسی اثر Boswellia serrata در کاهش اثرات مرتبط با آرتریت القایی در موش های صحرایی نر آلبینو
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 17، شماره: 1
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 42
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-17-1_009
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1404
چکیده مقاله:
هدف: آرتریت یک اختلال التهابی مزمن است که با درد مفاصل، تورم و اختلال عملکرد مشخص می شود. اغلب با عوارض قابل توجه و کاهش کیفیت زندگی همراه است. مطالعه حاضر اثرات درمان های مختلف را بر ضخامت پنجه، نشانگرهای استرس اکسیداتیو و پارامترهای خودایمنی/التهابی در مدل آرتریت بررسی کرد.مواد و روش ها: این مطالعه در گروه علوم زیستی دانشگاه القادسیه با استفاده از موش های صحرایی نر آلبینو انجام شد. موش ها در قفس های پلاستیکی مخصوص پرورش داده شدند و در محدوده دمایی ۲۰-۲۵ درجه سانتی گراد نگهداری شدند. آرتریت با استفاده از ادجوانت کامل فروندز القا شد که روزانه به مدت ۱۴ روز به پد پای راست تزریق می شد. موش ها به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، حیواناتی که در آن ها آرتریت با تزریق مکمل فروندز کامل به پد پا ایجاد شد، و حیواناتی که در آنها آرتریت به مدت ۱۴ روز القا شد و سپس Boswellia serrata تجویز شد. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، آزمون ANOVA و کمترین تفاوت معنی دار (LSD) برای آزمون معنی داری نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: در ارزیابی ضخامت پنجه، گروه آرتریت نسبت به گروه کنترل، که تا حدی با تیمارهای آرتریت به علاوهBoswellia serrata کاهش یافته بود افزایش قابل توجهی نشان داد. گروه کنترل اندازه های ثابتی را در تمام طول آزمایش حفظ کردند، در حالی که گروه آرتریت بهبودی نسبی را نشان داد. گروه آرتریت به علاوه Boswellia serrata مطلوب ترین نتایج را داشتند. مقدار LSD گزارش شده ۲۱۹/۰ نشان دهنده اهمیت آماری تفاوت بین گروه ها است. تجزیه و تحلیل استرس اکسیداتیو و نشانگرهای آنتی اکسیدانی نشان داد که گروه آرتریت دارای بالاترین سطوح نشانگر پراکسیداسیون لیپیدی MDA، همراه با پایین ترین سطوح آنزیم های آنتی اکسیدانیSOD، GSH و CATاست که نشان دهنده ضعف دفاعی آنتی اکسیدانی است. گروه آرتریت آرتریت به علاوه Boswellia serrata سودمندترین نتایج را نشان داد. با توجه به التهاب و نشانگرهای خودایمنی، گروه آرتریت سطوح فاکتور روماتوئید (RF)، پروتئین واکنشی C (CRP) و پپتید سیترولین دار ضد حلقوی (ACCP) را به طور قابل توجهی افزایش داد که نشان دهنده خودایمنی و التهاب قابل توجه است. گروه آرتریت به علاوه Boswellia serrata نتایج متوسطی را نشان داد. اهمیت آماری تفاوت بین گروه ها توسط مقادیر LSD گزارش شده پشتیبانی شد.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که درمان های آرتریت به علاوه Boswellia serrata می توانند اثرات مفیدی در کاهش تغییرات ضخامت پنجه، استرس اکسیداتیو و پارامترهای خودایمنی/التهابی مشاهده شده در مدل آرتریت ارائه دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عادل بشار
گروه زیست شناسی، دانشکده آموزش، دانشگاه القادسیه، عراق
وجدان کادم
گروه زیست شناسی، دانشکده آموزش، دانشگاه القادسیه، عراق
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :