تاثیر روش تدریس معکوس و تفکر انتقادی بر تعامل دانش آموز و درک مفاهیم درسی

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر روش تدریس معکوس و تفکر انتقادی بر تعامل دانش آموز و درک مفاهیم درسی بود. برای دستیابی به این هدف، از روش مروری و تحلیل مقایسه ای مطالعات مرتبط بهره گرفته شد و داده های به دست آمده از منابع ملی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان داد که بهره برداری از روش تدریس معکوس موجب افزایش مشارکت و تعامل فعال دانش آموزان می شود و تقویت تفکر انتقادی موجب بهبود درک عمیق مفاهیم و توان تحلیل آن ها به صورت کاربردی گردیده است. علاوه بر این، ادغام هوشمندانه این دو رویکرد منجر به ایجاد هم افزایی در فرآیند یادگیری، افزایش خلاقیت و نوآوری و بهبود عملکرد تحصیلی می گردد. در نتیجه، تحقیق حاضر تاکید می کند که تغییر رویکردهای آموزشی و سرمایه گذاری در توسعه مهارت های تفکر انتقادی می تواند به عنوان عامل مهمی در تحول نظام آموزشی تلقی شود. یافته های این پژوهش با نتایج سایر تحقیقات مشابه همخوانی داشته و نشان می دهد که صرف نظر از چالش های موجود، مزایای رویکردهای نوین در آموزش از جمله افزایش تعامل و بهبود فراگیری مفاهیم ضروری می باشد. بنابراین، نتیجه گیری اصلی این پژوهش تاکید بر نیاز به تدوین سیاست های جامع آموزشی و ایجاد بسترهای لازم جهت اجرای موفق این رویکردهاست.

کلیدواژه ها:

تدریس معکوس ، تفکر انتقادی ، تعامل دانش آموز ، درک مفاهیم درسی