بررسی اثر شاخص های کلان اقتصادی بر الگوی رفتاری بانک مرکزی ایران در کوانتایل های مختلف

سیاست پولی یکی از مهم­ترین ابزارهای اقتصادی است که از طریق تغییر در حجم پول، تغییر در رشد حجم پول و نرخ بهره و یا شرایط اعطای تسهیلات مالی انجام می گیرد. هدف از سیاست های پولی در کشور های صنعتی پیشرفته و کشور های روبه توسعه تا حدودی متفاوت است. در کشور های صنعتی هدف مذکور به طور عمده برطرف ساختن تورم، رفع کسادی و رسیدن به اشتغال کامل می باشد درحالی که برای کشور های روبه توسعه، هدف عمده سیاست پولی را رشد اقتصادی و افزایش درآمد های دولتی و عرضه کل تشکیل می دهد. با توجه به این موضوع، هدف این مطالعه مدل­سازی رفتار نامتقارن بانک مرکزی در ایران طی دوره زمانی ۱۳۶۰-۱۴۰۰ با رویکرد رگرسیون کوانتایل بود. یافته­های این مطالعه نشان داد که شکاف تولید، شکاف تورم اثر منفی و نرخ ارز اثر مثبت و معنی­داری بر نرخ رشد حجم پول اسمی داشته­اند که این اثرات در کوانتایل­های بالای نرخ رشد حجم پول اسمی، تقویت نیز شده است. همچنین براساس سایر نتایج این مطالعه متغیرهای شکاف نرخ تورم، شکاف تولید و نرخ ارز در ایران رفتاری نامتقارن داشته­اند. نامتقارن بودن این اثرات به این معنی است که با افزایش نرخ رشد حجم پولی در ایران، اثرات شکاف نرخ تورم، نرخ ارز و شکاف تولید بر نرخ رشد حجم پولی نیز افزایش خواهد یافت. به بیانی دیگر، با رشد حجم پولی تاثیر شکاف نرخ تورم، نرخ ارز و شکاف تولید بر نرخ رشد حجم پولی نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

الگوی رفتاری ، بانک مرکزی ، نرخ بهره ، شکاف تورم ، شکاف تولید