روشی جدید برای تعیین ضریب الحاق (فاکتور f) ذرات در طول رسوب نشانی الکتروفورتیک با مطالعه درجای سینتیک ایجاد رسوب

سوسپانسیونهای پایدار نانوذرات تیتانیا در ایزوپروپ انول با استفاده از افزودنی تری اتانول آمین (TEA) تهیه شد. رسوب نشانی الکتروفورتیک (EPD) در ولتاژهای 60 و 200 ولت و زمانهای مختلف اجرا شد. سینتیک EPD به صورت درجای مطالعه شد. در طول ثبت درجای وزن رسوب برحسب زمان، ولتاژ پس از 6 دقیقه قطع شده و دوباه پس از 2 دقیقه در جهت عکس و همان مقدار اولیه وصل گردید. پس از قطع ولتاژ وزن رسوبهای تشکیل شده از سوسپانسیون های حاوی 0، 0/33 و 1/33 و TEA 6mL/L با زمان کاهش یافت که ناشی از ایجاد اختلاف پتانسیل در فصل مشترک بین رسوب و سوسپانسیون بود که باعث اعمال نیرویی به ذرات واقع در فصل مشترک میشود که به اندازه کافی برای کندن آنها به داخل سوسپانسیون قوی می باشد. وزن رسوب تشکیل شده از سوسپانسیونهای حاوی 8 و TEA 16/33mL/L تقریباً ثابت باقی میماند که ناشی از اختلاف پتانسیل ایجاد شده کم در مورد آنها میباشد. فرض شد که کنده شدن ذرات از رسوب به داخل سوسپانسیون در طول EPD نیز رخ می دهد و بر این اساس فاکتور f (پارامتر الحاق) در زمانهای اولیه EPD محاسبه شد. مشخص شد که مقادیر فاکتور f محاسبه شده از فرض مذکور دارای توافق خوبی با مقادیر بدست آمده از رابطه هاماکر است.

کلیدواژه ها:

رسوب نشانی الکتروفورتیک (EPD) ، تیتانیا ، ایزوپروپانول ، تری اتانول آمین (TEA) ، سینتیک درجا ، فاکتور f