اثرگذاری رشد شخصیت اجتماعی و آموزشی در بهبود سلامت روانی معلمان

اساسی ترین عامل برای ایجاد موقعیت مطلوب در تحقق هدف های آموزشی، معلم است. اوست که می تواند حتی نقص کتاب های درسی و کمبود امکانات آموزشی را جبران کند یا برعکس، بهترین موقعیت و موضوع تدریس را با عدم توانایی در ایجاد ارتباط عاطفی مطلوب به محیطی غیرفعال و غیرجذاب تبدیل کند. در فرایند تدریس، تنها تجارب و دیدگاه های علمی معلم نیست که موثر واقع می شود، بلکه کل شخصیت اوست که در ایجاد شرایط یادگیری و تغییر و تحول شاگرد تاثیر می گذارد. دیدگاه معلم و فلسفه ای که به آن اعتقاد دارد، در چگونگی کار او تاثیر شدیدی می گذارد، بطوری که او را از حالت شخصی که فقط در تدریس مهارت دارد خارج می کند و به صورت انسان اندیشمندی در می آورد که مسئولیت بزرگ تربیت انسان ها بر عهده اوست. متغیری که برای معلم از اهمیت خاصی برخوردار است، ویژگی های شخصیت معلم است. شخصیت را شاید بتوان اساسی ترین موضوع علم روانشناسی دانست. زیرا محور اساسی بحث در زمینه هایی مانند یادگیری، انگیزه، ادراک، تفکر، عواطف و احساسات و هوش است. به عبارت دیگر موارد مذکور اجزای تشکیل دهنده شخصیت به شمار می آیند. شخصیت همانند ظرفی است که تمام پدیده ها و فرایندهای روانشناختی در آن قرار دارند، بنابراین هدف پیچیده و نهایی علم روانشناسی، درک مسئله شخصیت است و می تواند در بهبود سلامت روانی معلمان اثرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

نظام آموزشی ، معلمان ، رشد شخصیتی ، سلامت روانی