نقش نوآوری مبتنی بر مدیریت دانش در بهبود عملکرد سازمانی: موانع و راهکارها

در دنیای پیچیده و پررقابت امروز، نوآوری به عنوان یکی از ارکان کلیدی بقا و رشد سازمان ها شناخته می شود. نوآوری مبتنی بر دانش، عالوه بر ایجاد مزیت رقابتی، ابزاری موثر برای بهبود عملکرد سازمانی است. مدیران و سیاست گذاران دریافته اند که موفقیت در نوآوری به دانش محوری و بهره گیری از مدیریت دانش بستگی دارد. با این حال، موانع مختلفی مانند ساختار سازمانی، فرهنگ و آموزش ممکن است فرآیند نوآوری را در سازمان ها با چالش مواجه کند. روش تحقیق این مطالعه از نوع مرور اسنادی و جستجوی کتابخانه ای است. برای جمع آوری اطلاعات از مقالات علمی و منابع معتبر موجود در پایگاه های علمی نظیر Google Scholar و SID استفاده شده است. داده ها با تمرکز بر مفهوم نوآوری، مدیریت دانش و موانع آن مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که نوآوری نقش محوری در برنامه ریزی و عملیات سازمانی دارد و تنها در صورت وجود ساختارهای منعطف و فرهنگ سازمانی مناسب به موفقیت می رسد. مدیریت دانش، به ویژه در ابعاد دانش صریح و ضمنی، ابزاری کلیدی برای تقویت نوآوری در سازمان هاست. همچنین، موانعی نظیر ضعف مدیریتی، ساختارهای بوروکراتیک و آموزش ناکارآمد، از جمله عواملی هستند که می توانند توانایی سازمان ها در ایجاد و اجرای نوآوری را محدود کنند. در نتیجه، برای ارتقای نوآوری در سازمان ها، ضروری است که مدیران به عوامل کلیدی مانند فرهنگ، ساختار، منابع انسانی و فناوری توجه کنند. پیشنهاد می شود سازمان ها با استفاده از راهبردهای خالقانه، سرمایه گذاری در آموزش و توسعه زیرساخت های دانش، نوآوری را به بخشی جدایی ناپذیر از فرآیندهای خود تبدیل کنند.

کلیدواژه ها:

سازمان ، نوآوری سازمانی ، مدیریت دانش ، موانع نوآوری ، تحول سازمانی