بررسی و مدلسازی رئولوژی دوغاب بدنه کاشی گرانیتی

این پژوهش به بررسی و مدلسازی رفتار رئولوژیک یک نوع دوغاب مورد استفاده برای تولید بدنه کاشی گرانیتی با استفاده از روش طراحی آزمایش می پردازد. به این صورت که یک مخلوط رسی MIX را که از سه نوع تک خاک رسی تشکیل شده است، بعنوان پایه در نظر گرفته و اثر افزودن سه نوع تک خاک دیگر (یک تک خاک بنتو نیتی و دو تک خاک فلدسپاتی) را به مخلوط MIX از دیدگاه رئولو ژیک مورد بررسی قرار می دهد. تأثیر هر کدام از این سه نوع تک خاک اضافه شده در برهمکنش با کل ترکیب به وسیله امکان طراحی تر کیب بررسی و مدلسازی شده است. با بهره گیر ی از این امکان، تعریف مدل ریاضی که بتوان رفتار رئولوژی دوغاب را مهندسی نمود قابل حصول است. همچنین برای اطمینان از میزان انطباق مدل ریاضی به دست آمده برای ویسکوزیته، با مقادیر واقعی، تستهای تجربی انجام گردیدند که نتایج حاکی از قابلیت اعتماد بالا به مدل به دست آمده جهت پیش بینی خصوصیات رئولوژیک می باشد. به این ترتیب با استفاده از روش طراحی آزمایش (DOE) می توان ویسکوزیته نقاط مختلف یک محدوده ترکیبی از مواد اولیه را مشخص نموده و با ارائه فرمول ویسکوزیته بر مبنای سهم مواد اولیه، بدون نیاز به تست تمام ترکیبات، ویسکوزیته هر ترکیب را تعیین و نقاط بهینه و مطلوب ویسکوزیته را مشخص و در آن محدوده اقدام به انتخاب ترکیب نمود.

کلیدواژه ها:

رئولوژی دوغاب ، ویسکوزیته ، طراحی آزمایش ، کاشی گرانیتی