تاثیر محلولپاشی متیل جاسمونات در درختان پسته رقم کله قوچی تحت تنش سرما

از جمله عوامل محیطی که رشد و عملکرد محصولات کشاورزی را محدود می سازد سرما است. این پژوهش به منظور مطالعه نقش متیل جاسمونات در افزایش تحمل به سرمای گل درختان بارور پسته رقم کله قوچی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. محلول پاشی متیل جاسمونات با غلظت های ۰، ۷۵، ۱۲۵ و ۱۷۵ میکرومولار در سه زمان مختلف (بعد از برداشت، تورم جوانه و مرحله گلدهی) انجام گردید. ۷۲ ساعت بعد از زمان محلول پاشی در مرحله گلدهی، شاخه های حاوی خوشه گل جهت اعمال تیمارهای سرمایی ۲- و ۴- درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت داخل انکوباتور قرار گرفتند. طبق نتایج بیشترین میزان نشت یونی در تیمار شاهد و کمترین میزان در غلظت ۷۵ میکرومولار متیل جاسمونات در زمان تورم جوانه به دست آمد. میزان پرولین در غلظت ۱۷۵ میکرومولار در زمان تورم جوانه به طور معنی داری بیشتر بود. نتایج نشان داد میزان قندهای محلول در غلظت های ۱۲۵ و ۱۷۵ میکرومولار تنها در زمان گلدهی تفاوت معنی داری را با شاهد نشان دادند و بیشترین میزان در غلظت ۱۷۵ میکرومولار مشاهده گردید. بر طبق نتایج بیشترین محتوای پروتئین کل در غلظت های ۱۲۵ و ۱۷۵ میکرومولار در زمان گلدهی و تورم جوانه گل به دست آمد. بنابراین بهترین زمان برای محلول پاشی متیل جاسمونات زمان گلدهی و تورم جوانه می باشد. براساس نتایج این پژوهش کاربرد متیل جاسمونات در درختان بارور پسته اثر سوء سرما را کاهش و تحمل به سرما را افزایش داد. آثار مثبت کاربرد متیل جاسمونات همراه با افزایش پرولین، قندهای محلول، پروتئین کل و کاهش نشت یونی بود.

کلیدواژه ها:

متیلجاسمونات ، پسته ، نشت یونی ، قندهای محلول