اغراق و انواع آن در شاهنامه فردوسی

دامنه خیال شاعرانه بسیار وسیع است و آنچه ادای معانی را از حالت عادی بیان می آورد عنصر خیال و نیروی تخیل شاعرانه است. در شاهنامه فردوسی وسیع ترین صورت خیال اغراق شاعرانه است، اغراق شاعرانه در شاهنامه دارای ویژگی هایی است که با دیگر نمونه های آن چه در زمان فردوسی و چه در زمان های بعد قابل قیاس نیست. مبالغات/اغراق ها/غلوهای شاهنامه ساختی تخیلی آمیز و عمدتا مبتنی بر اسناد مجازی و در نتیجه هنرمندانه دارد و هم در اجزای آنها از عناصر بزرگ و شکوهمندی نظیر کوه، دشت، آسمان و دریا و ... استفاده و بر صالبت سخن افزوده شده است. شاهنامه یک اثر حماسی است و اغراق از ویژگی های ذاتی حماسه است یکی از مصادیق بارز اغراق در حماسه بیان خوارق عادت و هر چه شگفت آورتر و ماوراء طبیعی جلوه دادن رویدادها و پدیده هاست این نوع سبک سخن جزء جدایی ناپذیر هر اثر حماسی است. اغراق های شاهنامه از آنجا که بر مدار نوعی اسناد مجازی است دارای تنوع بسیاری است و مطالعه ی صور اغراق در شعر فردوسی نشان می دهد که حوزه امکانات و تنوع زمینه تصویری در اسناد مجازی بیش از تشبیه و استعاره است زیرا فراخنای دامنه ی اسناد مجازی چندان است که حدی برای آن نمی توان تصور کرد.

کلیدواژه ها:

شاهنامه ، فردوسی ، خرق العاده ، حماسه ، اغراق ، مبالغه ، معانی و بیان