بررسی مضامین عرفانی موجود در محتوای ازهر و مزهر حکیم نزاری قهستانی

این پژوهش به بررسی مضامین عرفانی در محتوای ازهر و مزهر اثر حکیم نزاری قهستانی می پردازد. هدف این تحقیق تحلیل و تبیین مفاهیم عرفانی به کار رفته در این اثر و بررسی نحوه به کارگیری آنها در ساختار معنایی و روایی متن است. در این راستا، مفاهیمی چون ذکر پیران، توکل، فنای عرفانی، تسلیم، قبض و بسط به عنوان مفاهیم کلیدی عرفانی در ازهر و مزهر مورد تحلیل قرار می گیرند. روش پژوهش این مقاله به صورت توصیفی-تحلیلی است و داده ها از طریق مطالعه کتابخانه ها جمع آوری شده اند. در این تحقیق، مفاهیم عرفانی با استفاده از منابع فلسفی و عرفانی دیگر مقایسه و تطبیق داده می شوند تا پیوند میان آموزه های عرفانی حکیم نزاری و سایر منابع عرفانی ایرانی و اسلامی آشکار گردد. یافته ها نشان می دهند که حکیم نزاری در اثر خود از مفاهیم عرفانی به ویژه در زمینه های تسلیم در برابر اراده الهی، توکل به خدا، فنای عرفانی و تحول درونی انسان استفاده کرده است. این مفاهیم در قالب داستان ها و نماد های عرفانی به طور هنرمندانه ای در متن گنجانده شده اند. نتایج این تحقیق نشان می دهند که ازهر و مزهر یک اثر عرفانی است که آموزه های فلسفی و معنوی عمیقی را از طریق روایت های داستانی و شعری منتقل می کند. حکیم نزاری با به کارگیری مفاهیم عرفانی در این اثر، تلاشی گسترده برای ارائه مفاهیم اخلاقی، عرفانی و دینی دارد که برای درک معنای زندگی و دستیابی به کمال انسانی ضروری است. این مطالعه همچنین بر اهمیت بررسی مضامین عرفانی در متون کلاسیک فارسی و نقش آنها در انتقال آموزه های معنوی و فلسفی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

ازهر و مزهر ، عرفان ، حکیم نزاری قهستانی