تاثیر رونق تجارت در عصر اول عباسی۱۳۲-۲۳۲/ق۷۵۰-۸۴۷ م برگسترش تمدن اسلامی

یکی از ضرورتهای تمدن پژوهی، یافتن مولفه های اثرگذار بر تمدن های پیشین به منظور کاربست یافته ها در راستای رونق و پویایی تمدن های نوین است. پژوهش پیش روی با روشی تحلیلی و با ارائه اسناد تاریخی به تبیین جنبه های اثربخشی رونق تجارت در عصر اول عباسی(۱۳۲-۲۳۲/ق۷۵۰-۸۴۷ م) بر گسترش تمدن اسلامی در قرون اولیه اسلام و نه پدیده ای متاثر از رونق تمدن، آنچنان که غالبا در نگاه پژوهشگران مورد توجه قرار می گیرد. گستره تجارت بین الملل و جهانی مسلمانین با ملاحظه موقعیت ژئوپلیتیک و بهره گیری از روح تعالیم و بن مایه های اندیشه های دین اسلام؛ تمدنی زرین را در هزاره گذشته تاریخ جهان به نمایش گذارد و بازرگانان مسلمان با تجارت و بازاریابی در دوران طالیی اسلام، نقش اساسی در تشکیل، رشد و گسترش مدنیت و تمدن اسلامی، بازی کردند؛ گرچه یقینا توسعه مظاهر تمدنی بر گسترش تجارت و تعاملات تجاری موثر بوده است، از سوی دیگر مظاهر تمدنی چون گسترش اسلام و علوم و شهر و شهرسازی، رونق بازارها، پیدایش و گسترش نظام صرافی و چک و سفته، توسعه ی هنر و معماری و کشاورزی و صنعت، خود از نتایج و آثار رونق تجارت در این برهه ی تاریخی هستند که در این مقاله مورد بحث و بررسی واقع شده اند.

کلیدواژه ها:

تجارت مسلمانان ، تمدن اسلامی ، عباسیان ، اقتصاد مسلمانان