بررسی تطبیقی طهارت اعتقادی و سببی انبیای الهی در آیه ۷۴ سوره انعام از دیدگاه مفسران فریقین با ترکیز بر آراء (آلوسی، علامه‎طباطبایی وعلامه‎فضل الله)

مسئله طهارت اجداد رسول خدا (ص) از کفر و شرک و زنا، از مبانی مهم در دانش کلام است.در دیدگاه کلام امامیه طهارت ایشان جزو مسائل مورد اتفاق دانسته شده است ولی در کیفیت طهارت ایشان اختلاف نظر وجود دارد اما در میان سایر مذاهب اسلامی اتفاق رای در این موضوع وجود ندارد. مقاله‎حاضر، معناشناسی واژه «اب» را در آیه‎شریفه«واذ قال ابراهیم لابیه آزر اتتخذ اصناما آلهه انی اراک وقومک فی ضلال مبین» (الانعام/۷۴) به بحث پرداخته و نسبتی که میان حضرت ابراهیم با آزر از نگاه تفسیری آلوسی،علامه طباطبایی و علامه فضل الله است را مورد ارزیابی قرار داده است و به تناسب طهارت انبیای الهی را به بحث می‎پردازد.آلوسی مدعی است جمع کثیری از اهل سنت، آزر را پدر ابراهیم علیه السلام نمی‎دانند، براساس‎این تفکر هیچ یک از اجداد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم کافر نبوده اند.این نظر آلوسی با اشکال مواجه است؛چرا که اغلب اندیشمندان اهل سنت و شذوذی از شیعه مانند علامه فضل الله مخالف این نظر هستند.در مقابل گروهی اندک از اهل سنت و عمده شیعیان از جمله علامه طباطبایی بر اساس مبانی توحیدی و اصل خداباوری برآنند که والدین و اجداد هیچ یک از پیامبران و از آن جمله پدر حضرت ابراهیم مشرک و بت پرست نبوده، بلکه همه آنان موحد و خداپرست بودند و نام پدر حضرت ابراهیم نیز «تارخ»بوده است.این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه‎ایی و به شیوه تحلیل محتوا با هدف دستیابی به مفهوم واقعی واژه «اب»و کشف کیفیت طهارت انبیاء الهی،از دیدگاه مفسران فریقین با تاکید بر نظرگاه سه مفسر شیعی و سنی جمع آوری و تنظیم شده است.

کلیدواژه ها:

انبیاء و رسولان ، آیه ۷۴سوره انعام ، آلوسی ، علامه‎طباطبایی ، علامه‎فضل الله