بروزرسانی مدل به روش بیزین به منظور تشخیص خرابی در سازه با استفاده از تابع پاسخ فرکانسی

یکی از متداولترین روشهای تشخیص خرابی در سازه ها، مدلسازی اجزاء محدود آن سازه به همراه شرایط نیومن و دریکله و منطبق ساختن آن بر تست های ارتعاشی تجربی انجام شده بر همان سازه می باشد. هدف اصلی بروزرسانی مدل کاهش اختلاف میان داده های حاصل از تست ارتعاشی تجربی (انجام شده) و مدل تحلیلی اجزاء محدود ساخته شده می باشد. از منظر کاربردی بروزرسانی مدل مهارت های تحلیلگر عددی و مهندسی تست ارتعاشی را در یک جا جمع می کند و نیازمند کاربرد تکنیک های تخمینی و محاسباتی پیشرفته برای اصلاحات مورد نظر است. این کار به کمک تصحیح پارامترهای فیزیکی، هندسی و یا شرایط مرزی مدل اجزاء محدود اولیه، با تکیه بر نتایج تست تجربی از قبیل فرکانس ها و شکل مودهای اندازه گیری شده و یا توابع پاسخ فرکانسی، انجام می پذیرد. عدم انطباق ذکر شده به دلیل خطاهایی چون خطای روند گسسته سازی اجزاء محدود، خطای مدلسازی اتصالات و قیود مرزی، خطای پارامتری حاصل از ویژگیهای هندسی و خواص فیزیکی، خطای معادلات حاکم، خطاهای اندازه گیری و پردازش سیگنال، وجود نویز و نقص اطلاعات ناشی از اندازه گیری ناقص اشاره نمود که در مجموع به عنوان عدم قطعیت های سیستم شناخته می شوند. با توجه به خصوصیت ذاتی عددی روش بیزین بر کاهش اثرات نامطلوب عدم قطعیت، این مقاله بروزرسانی مدل اجزاء محدود را در شرایط اندازه گیری ناقص و با استفاده از تابع پاسخ فرکانسی به روش بیزین بر روی یک خرپای ۴۰ عضوی به منظور تشخیص خرابی های حاصل از کاهش سختی و جرم انجام داده است. روش حاضر با فرمولبندی بیزین نگاشته شده و در تکرار و نیل به سمت بروزرسانی از الگوریتم متروپلیس استفاده گردیده است. نتایج نشاندهنده بهبود سرعت و دقت در روند شناسایی خرابی های سازه می باشد.

کلیدواژه ها:

بروزرسانی مدل " ، روش بیزین " ، تشخیص خرابی " ، تابع پاسخ فرکانسی " ، ، " ، عدم قطعیت