کارایی جاذب های مختلف در حذف فلزات سنگین از پساب های شهری (مطالعه مروری)

در عصر حاضر، حذف فلزات سنگین از پساب های صنعتی و شهری به عنوان یکی از مسائل جدی و چالش های پیشرو بشر به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی جاذب های مختلف در حذف فلزات سنگین از پساب شهری به اجرا درآمد. در این پژوهش، جاذب های مختلفی از قبیل جاذب های طبیعی مانند جاذب های جنگلی و ضایعات چوب، پسماندهای کشاورزی، پوست میوه و سبزیجات، زغال سنگ و بیوچار مورد بحث قرار گرفت. علاوه براین، نقش و کاربرد نانوجاذب ها، نانوکامپوزیت ها و نانولوله های کربنی در تصفیه پساب شهری مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی منابع علمی مختلف نشان داد جاذب های زیستی به دلیل اینکه از نظر اقتصادی مقرون به صرفه و هچنین دوستدار محیط زیست هستند، مطلوبیت بیشتری برای حذف فلزات سنگین از پساب های شهری دارند. مواد طبیعی که معمولا به عنوان جاذب استفاده می شوند، دارای ظرفیت های متفاوتی برای حذف فلزات سنگین از پساب هستند. در بین جاذب های طبیعی، استفاده از پسماندهای کشاورزی، بیوچارها و جاذب های مبتنی بر زغال سنگ بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، اما بااین حال، بیشتر پژوهش ها در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. بر طبق اطلاعات به دست آمده، نانوجاذب ها نیز میتوانند فلزات سمی را از پساب های شهری حذف نمایند. بررسی ها نشان داد پرمصرف ترین نانومواد به عنوان جاذب برای حذف فلزات سنگین شامل گرافن، اکسید آهن، اکسید منیزیم، کربن فعال، اکسید منگنز، اکسید روی، اکسید تیتانیوم و نانولوله های کربنی می باشند. باوجود نقش موثر نانومواد در حذف فلزات سنگین از پساب های شهری، باتوجه به اینکه این مواد در مقایسه با مواد سنتی (مانند کربن فعال) هنوز ارزان نیستند، استفاده از جاذب های زیستی می تواند کارایی موثری در تصفیه پساب های شهری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، جاذب های طبیعی ، پساب شهری ، پسماندهای کشاورزی ، نانوجاذب ها