بازنگری در طراحی برنامه درسی برای آموزش جمعی مبتنی بر هوش مصنوعی

طراحی برنامه درسی موثر برای محیط های آموزش جمعی، با توجه به تنوع روزافزون نیازها، توانایی ها و پیش زمینه های فراگیران در یک گروه یا کلاس درس، همواره یک چالش پیچیده بوده است. رویکردهای سنتی طراحی برنامه درسی اغلب در پاسخگویی به این تنوع و ایجاد تجارب یادگیری معنادار و همزمان منسجم برای کل گروه، با محدودیت هایی مواجه هستند. هوش مصنوعی (AI)، فراتر از کاربردهای شناخته شده در شخصی سازی فردی، پتانسیل های نوظهوری را برای بازنگری در فرآیند طراحی برنامه درسی برای آموزش جمعی ارائه می دهد. این مقاله مروری با هدف واکاوی این پتانسیل ها (با اذعان به محدودیت شدید منابع موجود) تدوین شده است. تمرکز بر این است که چگونه تحلیل های مبتنی بر AI از داده های یادگیری گروهی، قابلیت های تطبیقی فناوری های هوشمند، و ابزارهای تعاملی نوین می توانند به طراحان برنامه درسی و معلمان در ایجاد برنامه هایی کمک کنند که هم انسجام گروهی را حفظ کرده و هم به نیازهای فردی در بستر جمعی پاسخ دهند. کاربردهای بالقوه شامل استفاده از تحلیل یادگیری برای شناسایی نیازهای مشترک یا شکاف های گروهی، طراحی فعالیت های تمایزیافته در چارچوب اهداف مشترک، تسهیل یادگیری مشارکتی هوشمند، و ارزیابی پویای اثربخشی برنامه درسی برای کل گروه است. مزایای احتمالی شامل افزایش مرتبط بودن برنامه درسی، بهبود مشارکت و یادگیری گروهی، و کارایی بیشتر در طراحی و اجرا است. با این حال، چالش های مفهومی (مانند تعادل بین جمع و فرد)، فنی (مانند نیاز به داده های غنی گروهی) و اخلاقی (مانند سوگیری در تحلیل های گروهی و خطر استانداردسازی افراطی) نیز به عنوان موانع جدی مطرح و نیازمند بررسی دقیق هستند. آینده این حوزه مستلزم تحقیقات گسترده و توسعه ابزارهای AI است که به طور خاص برای حمایت از فرآیند پیچیده طراحی برنامه درسی برای گروه های یادگیرنده طراحی شده باشند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، طراحی برنامه درسی ، آموزش جمعی ، یادگیری مشارکتی ، تمایز آموزشی ، فناوری آموزشی ، تحلیل یادگیری