بررسی رابطه ی تاب آوری و سبک های یادگیری با افت تحصیلی در دانش آموزان پایه دهم آموزش و پرورش شهر تهران

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ی تاب آوری و سبک های یادگیری با افت تحصیلی در دانش آموزان پایه دهم آموزش و پرورش شهر تهران بود. روش انجام تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پایه دهم آموزش و پرورش شهر تهران که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل می باشند را تشکیل دادند. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت خوشه ای می باشد. حجم نمونه با توجه فرمول کوکران ۳۳۵ نفر و با در نظر گرفتن پدیده افت آزمودنی ها حداقل ۳۴۰ نفر گرفته شد. برای بررسی ارتباط بین متغیرهای پژوهش از روش همبستگی پیرسون و به منظور بررسی چگونگی این ارتباط از روش رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۸ استفاده شد. سبک یادگیری حسی-شهودی با ضریب تاثیر (۰.۶۹)، مولفه تصور از شایستگی فردی (با ضریب تاثیر ۰.۴۸)، مولفه کنترل با ضریب تاثیر (۰.۴۲) و تاثیرات معنوی با ضریب تاثیر (۰.۳۵) به صورت معنادار و در سطح ۰.۰۱ (p<۰.۰۱, F=۹.۳۲۵) افت تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی می کنند. بررسی مجذور همبستگی چندگانه بدست آمده نشان داد که ارزش ضریب همبستگی های چند گانه تعدیل شده برابر با ۰.۸۰۸ است. این موضوع نشان می دهد که مولفه های سبک های یادگیری و تاب آوری با هم ۸.۸۰ درصد از واریانس افت تحصیلی دانش آموزان را تبیین نموده است. نتایج نشان داد که سبک یادگیری حسی-شهودی، مولفه تصور از شایستگی فردی، مولفه کنترل تاثیرات معنوی بر افت تحصیلی دانش آموز ان تاثیر معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سبک های یادگیری ، افت تحصیلی