اثربخشی روش آموزش خودشفقتی بر خودکنترلی و تنظیم هیجانی دانش آموزان دارای رفتارهای خود آسیبرسان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روش آموزش خودشفقتی بر خود کنترلی و تنظیم هیجانی دانش آموزان دارای رفتارهای خود آسیبرسان در مدارس متوسطه دوره دوم پسرانه شهر شیراز انجام گرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و شامل دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه دوره دوم پسرانه شهر شیراز که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ به تحصیل اشتغال داشتند بود. بدین منظور تعداد ۶۰ نفر از دانش آموزان که دارای سابقه رفتارهای خود جرحی بودند، از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۶ انجام گردید. نتایج تحلیل نشان می دهد که از نظر تاثیر خودشفقتی بر خودکنترلی (F=۱۴.۲۲, P=۰.۰۰۱) و تاثیر خودشفقتی بر تنظیم هیجانی (F=۸.۴۵, P=۰.۰۴) بین گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش خودشفقتی می تواند باعث بهبود خودکنترلی و تنظیم هیجانی دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

خودشفقتی ، خودکنترلی ، تنظیم هیجانی ، دانش آموزان ، رفتارهای خود آسیبرسان