مقایسه استرس والدگری، شفقت خود و تابآوری بین مادران کودکان کم توان ذهنی و عادی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه استرس والدگری، شفقت خود و تاب آوری بین مادران کودکان کم توان ذهنی و عادی شهر شیراز صورت گرفته است. این پژوهش توصیفی و از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری شامل مادران کودکان کم توان ذهنی و عادی مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی استثنایی و عادی در سال ۹۷-۹۶ در شهر شیراز بود. نمونه آماری مطابق با جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۸۵ نفر مادران کودکان کم توان ذهنی و ۳۸۱ نفر مادران کودکان عادی نفر می باشد که با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده در این مطالعه شامل پرسشنامه استرس والدگری آبیدین (۱۹۹۰)، پرسشنامه شفقت خود نف (۲۰۰۳) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بود. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (مانوا) انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین استرس والدگری و تاب آوری در مادران کم توان ذهنی و عادی شهر شیراز تفاوت معنا دار وجود دارد اما شفقت خود بین مادران کودکان کم توان ذهنی و عادی تفاوت معنا داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

استرس والدگری ، شفقت خود ، تاب آوری ، مادران