کمال گرایی و ابعاد و نظریه های مختلف آن

کمال گرایی یعنی داشتن معیارها و خواسته های سطح باال که غیر واقع گرایانه هستند و عملی نمی توانند انجام شوند. در واقع فاصله بین خود واقعی افراد با انتظاراتشان است. اکثر کمال گرایان تمایل دارند خود را با مدلی ایده آل یا کامل تر از خود مقایسه کنند. کمال گرایی از سه بعد کمال گرایی خودمحور، کمال گرایی دیگرمحور و کمال گرایی اجتماعی تشکیل شده است. سازه های کمال گرایی مورد توجه نظریه پردازان رویکرد روان کاوی قرار گرفته که از بین همه نظریه پردازان، نظریه فروید، هورنای و آدلر شاخص تر است. کمال گرایی بر خلاف تصور رایج، یک ویژگی مثبت به معنای تلاش برای موفقیت و رشد بی شکل نیست، بلکه تلاشی نافرجام برای کمال و بینقص بودن است که اگر به ثمر نرسد موجب اضطراب، افسردگی و سرخوردگی در فرد می شود.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، کمال گرایی خود محور ، کمال گرایی دیگر محور ، کمال گرایی اجتماعی