رابطه بین تکنیک های حرکتی نادرست و بروز صدمات شانه در شناگران

این مطالعه به بررسی رابطه بین تکنیک های نادرست حرکتی و بروز آسیب های شانه در شناگران می پردازد. آسیب های شانه یکی از مشکلات پیش روی شناگران حرفه ای و آماتور است که به دلیل حرکات تکراری و فشارهای وارده بر مفصل شانه رخ می دهد. بررسی های بیومکانیکی نشان می دهند که تکنیک های نادرست، مثل عبور دست از خط میانی بدن در فاز کشش، تاندینوپاتی، پوست و پارگی روتاتور کاف در مرحله برخورد و موقعیت نادرست می تواند ریسک آسیب هایی مانند تاندینوپاتی، پوست و پارگی روتاتور کاف را افزایش دهد. مطالعات مختلف میزان شیوع این آسیب ها را بین ۶۸ تا ۷۴٪ در شناگران حرفه ای گزارش کرده اند. علاوه بر فاکتورهای تکنیکی و آناتومیکی همچون شلی مفصل شانه، عدم تعادل عضلاتی و دیسکپولای اسکاپولار نیز در بروز این آسیب ها نقش دارند. پیشگیری از این آسیب ها مستلزم اصلاح تکنیک های شانه، برنامه های تقویت عضلات روتاتور کاف، تمرینات تعادلی بین عضلات داخلی و خارجی شانه است. همچنین برنامه های فیزیوتراپی و کاهش شدت آسیب شامل تمرینات اصلاحی، آنالیز بیومکانیکی می تواند در کاهش عملکرد شناگران موثر باشند. با توجه به شیوع بالای این آسیب ها، تحقیقات آینده باید بر توسعه برنامه های پیشگیری شخصی سازی شده و بررسی طولانی مدت اثربخشی روش های درمانی تمرکز کنند.

کلیدواژه ها:

آسیب های شانه ، بیومکانیک شانه ، تکنیک های نادرست ، پیشگیری از آسیب ، فیزیوتراپی ، دیسکپولای اسکاپولار