بررسی تاثیر فیزیوتراپی مبتنی بر واقعیت مجازی (VR) بر توانبخشی حرکتی کودکان مبتلا به فلج مغزی با بهره گیری از بازی درمانی

فلج مغزی (CP) یکی از اختلالات عصبی-رشدی شایع در کودکان است که موجب مشکلات حرکتی، تعادلی و هماهنگی عضلانی می شود. فیزیوتراپی به عنوان یکی از روش های اصلی درمان این بیماران شناخته می شود، اما چالش هایی مانند کاهش انگیزه کودکان در انجام تمرینات سنتی، اثربخشی این روش ها را محدود کرده است. امروزه، استفاده از فناوری های نوین از جمله فیزیوتراپی مبتنی بر واقعیت مجازی (VR) و بازی درمانی به عنوان یک راهکار نویدبخش در توانبخشی کودکان مبتلا به CP مطرح شده است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر فیزیوتراپی مبتنی بر VR همراه با بازی درمانی بر بهبود عملکرد حرکتی و کاهش اسپاستیسیته عضلانی در کودکان مبتلا به فلج مغزی بود. این مطالعه از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که در آن ۳۰ کودک مبتلا به CP به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت فیزیوتراپی مبتنی بر VR و بازی درمانی قرار گرفت، در حالیکه گروه کنترل تمرینات فیزیوتراپی سنتی را دریافت کرد. برای ارزیابی نتایج از دو آزمون GMFM-۶۶ و مقیاس اصالح شده اشورث (MAS) استفاده شد. تحلیل داده ها با آزمون های ویلکاکسون و من-ویتنی در نرم افزار SPSS نسخه ۶۲ انجام گرفت. یافته ها نشان داد که گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بهبود معنادارتری در عملکرد حرکتی (P < ۰.۰۱) و کاهش اسپاستیسیته (P < ۰.۰۱) داشت. این نتایج نشان می دهد که استفاده از واقعیت مجازی و بازی درمانی در توانبخشی کودکان مبتلا به CP می تواند به عنوان یک روش موثر و انگیزشی مکمل فیزیوتراپی سنتی مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به نتایج این پژوهش، پیشنهاد می شود که فناوری های جدید توانبخشی به طور گسترده تر در برنامه های درمانی کودکان مبتلا به CP گنجانده شوند.

کلیدواژه ها:

فلج مغزی ، توانبخشی حرکتی ، واقعیت مجازی ، بازی درمانی ، فیزیوتراپی