مطالعه کیفی ابعاد هوش مصنوعی در مدیریت ورزش: چارچوب مفهومی کاربرد فناوری در رسانه

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط پژوهش هوش مصنوعی در صنعت ورزش است. این تحقیق از نوع توصیفی و مبتنی بر هدف مشخص انجام شده است. از نظر روش شناسی، پژوهش به صورت آمیخته و با رویکرد فلسفی اثبات گرایانه همراه با استدلال قیاسی-استقرایی پیش رفته است. روش گردآوری داده ها به صورت پیمایشی مقطعی طراحی شد که شامل دو مرحله کیفی و کمی است. در مرحله نخست، روی کرد کیفی برای شناسایی متغیرهای کلیدی، توسعه یک نظام طبقه بندی، و بسط نظریه ای نوین با تمرکز بر جزئیات یک مقوله اتخاذ شد. در ادامه، مرحله کمی با هدف اعتبارسنجی الگوی اولیه استخراج شده از بخش کیفی پیگیری گردید که از روش های پیمایشی و ابزار پرسشنامه بهره برده است. نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند از متون تخصصی انجام شد و در بخش کمی از فرمول کوکران برای انتخاب نمونه خبره استفاده گردید. ابزار اصلی گردآوری داده ها در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بود که به شناسایی ارتباطات علی میان شاخص های شناسایی شده کمک کرد. همچنین در مرحله سوم از تکنیک سناریونویسی استفاده شد. تحلیل داده ها با بهره گیری از روش تحلیل مضمون، مدل سازی ساختاری تفسیری، و سناریونویسی صورت گرفت. برای این منظور از نرم افزارهای ATLAS.ti، Micmac و Scenario Wizard استفاده شد. نتایج پژوهش منجر به شناسایی ۹ سناریو در حوزه های مختلف شد که هر کدام شامل مولفه هایی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی در ورزش بود. این پژوهش نشان می دهد که هوش مصنوعی نه تنها می تواند فرآیندهای جاری در صنعت ورزش را ارتقا دهد، بلکه بستری برای ابداع روش ها و ابزارهای جدید فراهم می کند که منجر به تحول در این حوزه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مدیریت ورزشی ، فناوری در رسانه