مدل سازی بهزیستی روانشناختی بر مبنای حمایت سازمانی ادراک شده، رضایت شغلی و ارضای نیازهای بنیادی با میانجی گری تاب آوری

هدف: هدف پژوهش مدل سازی بهزیستی روانشناختی کارکنان بر مبنای حمایت سازمانی ادراک شده، رضایت شغلی و ارضای نیازهای بنیادی با میانجی گری تاب آوری در محیط شغلی در بین کارکنان بهزیستی استان تهران بود. روش: این پژوهش بر اساس هدف، جزء پژوهش های توصیفی- همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری، کلیه کارکنان ادارات بهزیستی استان تهران بودند. تعداد ۳۸۵ نفر بر اساس قاعده کلاین (۲۰۱۱) به روش تصادفی، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹)، حمایت سازمانی ادراک شده وطن خواه و همکاران (۲۰۱۷)، رضایت شغلی ویس و همکاران (۱۹۶۷)، نیازهای بنیادین روانشناختی گارسیا و همکاران (۲۰۰۰) و تاب آوری سازمانی کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بود. در بخش تجزیه و تحلیل توصیفی و بررسی پیش فرض ها از نرم افزار Spss نسخه ۲۱ و برای اجرای معادلات ساختاری از نرم افزارPLS استفاده شد.یافته ها: میانگین واریانس استخراج شده۵۶۶۶/۰، پایایی ۷۷۱۲/۰، اعتبار افزونگی ۳۶۲/۰ و ضریب تعیین ۳۷۴/۰ بدست آمد. جز مسیر حمایت سازمانی ادارک شده (آماره تی ۶۴۴/۰ و معنی داری ۵۲۰/۰)، مسیرهای دیگر در سطح ۰۵/۰ معنی دار بودند. تاب آوری سازمانی در رابطه بین ارضای نیازهای بنیادی (آماره تی ۳۶۵/۳) و رضایت شغلی (آماره تی ۹۸۳/۱) و بهزیستی روانشناختی نقش میانجی دارد. نتیجه گیری: متغیرهای رضایت شغلی و ارضای نیازهای بنیادی با میانجی گری تاب آوری سازمانی قادر به پیش بینی بهزیستی روانشناختی می باشند. بنابراین برای ارتقای بهزیستی روانشناختی می بایست به متغیرهای ارضای نیازهای بنیادی، رضایت شغلی و تاب آوری سازمانی توجه بیشتری شود.

کلیدواژه ها:

ارضای نیازهای بنیادین ، بهزیستی روانشناختی ، تاب آوری سازمانی ، حمایت سازمانی ادراک شده ، رضایت شغلی