ارزیابی امنیت اکولوژیکی استان فارس بر مبنای ردپای اکولوژیکی
محل انتشار: فصلنامه محیط شناسی، دوره: 50، شماره: 4
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 49
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESJ-50-4_008
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1404
چکیده مقاله:
هدف: مشکلات زیستمحیطی جهانی و منطقهای به دلیل رشد قابلتوجه جمعیت و توسعه سریع اجتماعی-اقتصادی به طور فزایندهای برجسته شدهاند. این مشکلات مانند فرسایش خاک، آلودگی اکولوژیک، تخریبزمین، از بین رفتن تنوعزیستی و کاهش خدمات اکوسیستمی، محیط زندگی انسانها و توسعه پایدار اقتصادها و جوامع را به طور جدی تهدید میکنند. بنابراین با توجه به رشد جمعیت و توسعه فعالیتهای اقتصادی و در نتیجه استفاده بیشتر از منابع اکولوژیکی، ارزیابی امنیت اکولوژیکی حائز اهمیت میباشد. ارزیابی امنیت اکولوژیکی یکی از ابزارهای مهم برای سنجش تاثیرات فعالیت های انسانی بر محیطزیست و منابعطبیعی است.روش پژوهش: این ارزیابی معمولا با استفاده از دو مفهوم کلیدی ردپای اکولوژیکی و ظرفیت اکولوژیکی، انجام می شود. برای این منظور سرانه ردپای اکولوژیکی و ظرفیت اکولوژیکی استان فارس طی دوره زمانی ۱۴۰۰-۱۳۹۰ محاسبه شد. در نهایت با توجه به نتایج بدست آمده در این زمینه شاخص های کسری اکولوژیکی (ED)، شاخص تنوع ردپای اکولوژیکی (EFDI)، شاخص فشار اکولوژیکی (EPI)، و ضریب هماهنگی اکولوژیکی ( (ECCجهت ارزیابی امنیت اکولوژیکی محاسبه شدند.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که سرانه ردپای اکولوژیکی استان فارس در طی دوره مورد مطالعه، بیش از ۱۷ درصد افزایش یافته که درکنار رشد جمعیت استان، نشاندهنده افزایش فشار بر منابعطبیعی موجود در استان است. از سوی دیگر سرانه ظرفیت اکولوژیکی استان با کاهش ۱۰درصدی مواجه شده است. همچنین این نتیجه بدست آمد که سرانه ظرفیت اکولوژیکی استان فارس کمتر از یک چهارم سرانه ردپای اکولوژیکی این استان میباشد که نشانگر آسیب پذیری توانایی جذب و بازیابی منابعطبیعی و محیطزیست استان است. بعلاوه محاسبه چهار شاخص امنیت اکولوژیک همگی بیانگر ناامنی اکولوژیکی استان و عدم هماهنگی بین جریان توسعه و محیط زیست می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده با استفاده از شاخص های مورد بررسی در این تحقیق، مشخص شد که وضعیت محیطی استان مناسب نبوده و به مرور زمان بدتر شده است. بنابراین اگر سیاستگذاران به دنبال توسعه اقتصادی پایدار هستند، توجه بیشتر به محیط زیست استان ضروری است. در نتیجه، اجرای پایش محیطی پویا و دوره ای و ارزیابی استراتژی های مدیریتی برای ارتقای سلامت محیط ضروری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم کنعانی
گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
آذر شیخ زین الدین
گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :