ظرفیت های فقه امامیه در برابر سکولاریسم و نقش آن در اخلاق اسلامی

هدف: سکولاریسم و دین دو پدیده مخالف هم که هر دو به بحث پیرامون نقش دین و مذهب در جامعه و حکومت بر آن می پردازند. سکولاریسم به معنای جدایی دین از سیاست و حکومت است و فقه به عنوان شاخه ایی از علوم دینی، به تفسیر و تطبیق احکام دینی با زمان، مکان و شرایط مختلف می پردازد تا از این طریق، در عین دینداری، دموکراسی را در جامعه پیاده سازد. در حقیقت اسلام دینی است که تاکید بر باور به پروردگار و پیروی از آموزه ها و دستورات او دارد و توحید، نبوت، کتاب، معاد و شریعت، پایه های این دین آسمانی هستند. فقه در اسلام، به درک و استنباط احکام شرعی کمک میکند و به بررسی قوانین و ضوابط دینی در زمینه های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی زندگی روزمره مسلمانان می پردازد. و در این راستا از چهار منبع اصلی یعنی کتاب (قرآن)، سنت، اجماع و عقل، کمک میگیرد. فقها از توانایی ها و قابلیت های این دانش جهت پاسخگویی به نیازها و مسائل شرعی جامعه میپردازند. روش: پژوهش پیش رو با استفاده از منابع و اسناد کتابخانه ایی و با روش توصیفی تحلیلی به بررسی ظرفیت های فقه در تقابل و رویارویی با سکولاریسم میپردازد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج حاصل از بررسی ها نشان میدهد که علم فقه دارای توانایی تطبیق احکام شرعی با شرایط واقعی است و میتواند احکام مربوطه را از منابع اسلامی استخراج کرده و استدلال مناسبی را برای حل مسائل شرعی ارائه نماید و راه گشای خوبی برای مسائل اجتماعی باشد و مخالفتی با سکولاریسم و دموکراسی و پیشرفت ندارد.

کلیدواژه ها:

سکولاریسم ، فقه امامیه ، اسلام ، دین