مقایسه تاثیر آموزش گروهی شناختی – رفتاری، شفقت به خود و مثبت نگری بر اساس آموزه های دینی بر شایستگی اجتماعی-هیجانی دانش آموزان دختر دارای افکار خودکشی
محل انتشار: نشریه روان پرستاری، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPN-13-1_001
تاریخ نمایه سازی: 23 فروردین 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: شایستگی اجتماعی - هیجانی یک عامل موثر در کاهش افکار خودکشی است. با وجود انجام مداخلات مختلف هنوز شکاف پژوهشی در زمینه مقایسه تاثیر مداخلات مختلف بر شایستگی اجتماعی-هیجانی دانش آموزان دختر دارای افکار خودکشی وجود دارد. این مطالعه هدف مقایسه تاثیر آموزش درمان شناختی - رفتاری، شفقت به خود و مثبت نگری براساس آموزههای دینی بر شایستگی اجتماعی-هیجانی در دانش آموزان دختر دارای افکار خودکشی انجام شد.
روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. نمونه آماری شامل ۶۰ نفر بود که از بین ۳ مدرسه از کل مدارس دخترانه متوسطه دوم به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب و به طور تصادفی در گروههای آزمایش و گواه قرار داده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه افکار خودکشی بک و همکاران (۱۹۷۹) و مقیاس شایستگی اجتماعی-هیجانی زو و جی (۲۰۱۲) بود. پروتکلهای آموزشی برای گروههای آزمایش به ترتیب آموزش شناختی – رفتاری (برایان و راد، ۲۰۱۸)، آموزش شفقت به خود (پل گیلبرت، ۲۰۰۰) و آموزش مثبتنگری بر اساس آموزههای دینی (فرنام و حمیدی، ۱۳۹۵) بود و گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس تک و چندمتغیری، با استفاده از نرمافزار SPSS-۲۵ تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که هر سه آموزش بر مولفههای شایستگی اجتماعی- هیجانی تاثیر معناداری داشتهاند (۰۰۱/۰>p) و بین گروه گواه و سه روش آموزش در مولفههای « شایستگی اجتماعی-هیجانی» تفاوت معنیداری مشاهده میشود (۰۰۱/۰>p). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که «آموزش گروهی شناختی-رفتاری» نسبت به سایر مداخلات بیشتر بر مولفه نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که «آموزش گروهی شناختی-رفتاری» نسبت به سایر مداخلات بیشتر بر مولفه های شایستگی اجتماعی-هیجانی موثر بوده است (۰۰۱/۰>p).
نتیجه گیری: یافتهها نشان داد آموزش شناختی رفتاری مداخلهای کارآمدتر برای بهبود شایستگی اجتماعی-هیجانی دانشآموزان دختر در کاهش افکار خودکشی می باشد.
کلیدواژه ها:
cognitive-behavioural group training ، self-compassion training ، positivity training based on religious teachings ، psychological capital ، آموزش گروهی شناختی–رفتاری ، آموزش شفقت به خود ، آموزش مثبتنگری بر اساس آموزههای دینی ، شایستگی اجتماعی-هیجانی
نویسندگان
محبوبه پرورده
Department of Psychology, Lorestan University, Khorramabad, Iran.
محمد عباسی
Department of Psychology, Lorestan University, Khorramabad, Iran.
عزت اله قدم پور
Department of Psychology, Lorestan University, Khorramabad, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :