سنتز، شناسایی و اصلاح جاذب سلولز نانوکریستالی مودار به منظور استفاده در فرآیند جذب دی اکسید کربن

زمینه و هدف: افزایش مصرف انرژی در جهان، سبب افزایش تولید گاز دی­ اکسید کربن شده و صدمات جبران ناپذیر فراوانی از جمله گرمایش زمین را ایجاد کرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ظرفیت جذب جاذب نوین سلولز نانوکریستالی مودار و بهبود عملکرد آن در جذب دی­ اکسید کربن توسط اصلاح با دو نوع آمین مونو اتانول آمین و دی اتانول آمین است.  روش بررسی: پس از سنتز سلولز نانوکریستالی مودار به روش اکسیداسیون و اصلاح با آمین، از آنالیزهای طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی به جهت بررسی تشکیل گروه­ های شیمیایی و مورفولوژی نمونه ­ها استفاده شد. همچنین برای بررسی میزان جذب نمونه ­ها از آنالیز توزین حرارتی در دو دمای ۲۵ و C°۵۰  و دو غلظت ۱۰ و ۹۰ درصد دی­ اکسید کربن در نیتروژن استفاده گردید. یافته­ ها: نتایج نشان داد که در دمای C° ۲۵ و غلظت ۹۰ درصد دی­ اکسید کربن، ظرفیت جذب سلولز نانوکریستالی مودار، سلولز نانوکریستالی مودار اصلاح شده با ۲۰ درصد وزنی مونواتانول آمین و سلولز نانوکریستالی مودار اصلاح شده با ۲۰ درصد وزنی دی اتانول آمین به ترتیب برابر ۱/۷۴، ۲/۵ و mmol/g ۱/۹۶ است. به عبارت بهتر، ظرفیت جذب دی ­اکسید کربن جاذب اصلاح ­شده با مونو اتانول آمین حدود ۴۴ درصد و نمونه اصلاح­ شده با دی اتانول آمین حدود ۱۳ درصد بهبود یافته است. نتیجه ­گیری: طبق نتایج بدست ­آمده، می­ توان دریافت سلولز نانوکریستالی مودار و به ­ویژه نوع اصلاح شده آن را می­ توان به عنوان یک جاذب نوین و دارای پتانسیل قوی در زمینه جذب دی­ اکسید کربن معرفی نمود.

کلیدواژه ها:

Hairy nanocrystalline cellulose ، Cellulose adsorbent ، Carbon dioxide adsorption ، Amine modification ، Thermogravimetric analysis ، سلولز نانوکریستالی مودار ، جاذب سلولزی ، جذب دی اکسید کربن ، اصلاح با آمین ، آنالیز توزین حرارتی