بررسی افزایش تمایل به نماز و نیایش در دانش آموزان مقطع ابتدایی با توجه به نظریه عینی گرایی ژان پیاژه

ژان پیاژه روان شناس فقید و شهیر سوئیسی همواره بر عینیت و آموزش های عینی و بصری کودکان و دانش آموزان ابتدایی تاکید داشتند و عملیات عینی را مهمترین رمز پیشرفت تحصیلی و تربیتی می دانستند. طبق نظریه ژان پیاژه ۱۹۶۹ معلمان باید به دوره های شناختی که کودکان در آن قرار دارند توجه کنند. ۳ دوره شناختی مورد بحث پیاژه حسی/حرکتی-عملیات تجسمی/عینی و عملیات صوری بود که وی در خصوص مرحله عملیات عینی توضیح میدهد که کودکان در این سنین با دیدن اشیا عینی قادر به تفکر راجع به آنان هستند و این دوره شامل سنین ۷ الی ۱۱ سالگی است. هدف پژوهش حاضر، حاصل تجربه تربیتی، در جهت تعمیق و باور پذیر ساختن مسائل دینی، به ویژه مفهوم نماز و نیایش بصورت عینی، برای دانش آموزان دوره ابتدایی می باشد. در بسیاری از مواقع، تاکید بر بدی ها و نبایدهای دینی و انتزاعی بودن مساله یا سخت گیری های بیجا و معرفی نادرست مسائل دینی، می تواند موجب بی علاقگی و درنهایت دوری دانش آموزان از بنیان های دینی، نظیر شوق و تداوم به نماز و نیایش گردد. در این پژوهش، به ارائه راه حلی خلاقانه مبتنی بر تفکر تصویر سازی، عینیت بخشی و تجسم گرایی واقعی منطبق بر نظریه عملیات عینی ژان پیاژه تحت عنوان برنامه )فرشته مادر( و کمک گرفتن از مادران دانش آموزان در زمینه و ارتباط با آموزش احکام، شیوه قرائت و دلایل نماز خواندن و نیایش کردن در دانش آموزان پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش مسائل دینی ، نماز ، عینیت گرایی ، ژان پیاژه