نقش واسطه ای ایمنی هیجانی در رابطه سازگاری هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی ایمنی هیجانی در رابطه بین سازگاری هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دوره متوسطه انجام شده بر اساس هدف پژوهش کاربردی و از نظر روش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اسفدن هستند که در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ مشغول به تحصیل بوده اند که بر اساس جدول گرجسی و مورگان و روش نمونه گیری خوشه ای و واحد نمونه گیری پایه تحصیلی تعداد ۳۰۰ (نفر ۱۰۰ نفر پایه دهم، ۱۰۰ نفر پایه یازدهم و ۱۰۰ نفر پایه دوازدهم) به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های ایمنی هیجانی نوجوانان برونر و همکاران (۲۰۰۸)، سازگاری هیجانی رابیو و همکاران (۲۰۰۷) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکز (۱۹۹۹) بوده و در انتها داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین سازگاری هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دوره متوسطه رابطه وجود دارد همچنین بین سازگاری هیجانی و ایمنی هیجانی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد ضمنا نتایج نشان داد که ایمنی هیجانی در رابطه بین سازگاری هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دوره متوسطه نقش میانجی دارد.

کلیدواژه ها:

ایمنی هیجانی ، خودکارآمدی تحصیلی ، سازگاری هیجانی