مطالعه و بررسی نظارت بالینی

نظارت بالینی یکی از روش های موثر برای بهبود کیفیت عملکرد در حوزه های آموزشی، درمانی و مدیریتی است. این فرآیند شامل ارزیابی، هدایت و ارائه بازخورد به افراد تحت نظارت است تا مهارت ها و دانش آن ها ارتقا یابد. در آموزه های اسلامی، مفهوم نظارت با مفاهیمی چون امر به معروف و نهی از منکر، مسئولیت پذیری و امانت داری پیوند دارد. قرآن کریم و احادیث معصومان (علیهم السلام) بر لزوم نظارت دقیق در تمام شئون زندگی تاکید کرده اند؛ نیز نظارت بر رفتارها و اصلاح اشتباهات، جایگاه ویژه ای دارد. قرآن کریم در آیه «وامر بالمعروف وانه عن المنکر» (لقمان: ۱۷) بر اهمیت امر به معروف و نهی از منکر تاکید می کند. همچنین، امام علی می فرماید: «من نصحک فقد احسن الیک» که نشان دهنده نقش نظارت در رشد فردی و اجتماعی است. این مقاله به بررسی مبانی نظری نظارت بالینی، تاثیر آن بر بهبود عملکرد و جایگاه آن در متون اسلامی و همچنین با رویکردی اسلامی، مفهوم نظارت بالینی را بررسی کرده و نقش آن را در بهبود کیفیت خدمات تبیین می کند. در پایان، راهکارهایی برای به کارگیری اصول نظارت اسلامی در نظام بالینی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

قرآن ، آموزه های اسلامی ، امر به معروف و نهی از منکر ، مسئولیت پذیری ، مدیریت آموزشی ، نظارت بالینی