رابطه ناگویی هیجانی و تحمل درد و رنج با واکنش های بین فردی در افراد مبتلا به نشانگان شخصیت مرزی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ناگویی هیجانی و تحمل درد و رنج با واکنش های بین فردی در افراد مبتلا به نشانگان شخصیت مرزی انجام پذیرفت. این پژوهش با هدف کاربردی و روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه افراد مبتلا به نشانگان شخصیت مرزی مراجعه کننده به کلینیک های سلامت روان در منطقه ۲ شهر تهران است، که از بین این افراد با توجه به اینکه تعداد آن ها کمتر از ۱۰۰ نفر بود کل مراجعه کنندگان به تعداد ۸۷ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. در پژوهش حاضر از ابزار پرسشنامه واکنش های بین فردی دیویس (۱۹۸۳)، پرسشنامه احساس رنج اسچالز و همکاران (۲۰۱۰) و پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (۱۹۹۴) استفاده شد. که ابزار از پایایی مناسبی برخوردار بود، همچنین برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار SPSS استفاده گردید و از آماره های واریانس، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که با توجه به فرضیه های مذکور به در سطح پایین تر از ۰.۰۵ معنی دار گزارش شد.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، تحمل درد و رنج ، واکنش های بین فردی ، نشانگان شخصیت مرزی