بررسی و تبیین نقش فرهنگ در تعلیم و تربیت دینی دانش آموزان

این مقاله به روش توصیفی- کتابخانه ای و با هدف بررسی و تبیین نقش فرهنگ در تعلیم و تربیت دینی دانش آموزان به تحریر در آمده است. تربیت دینی یعنی فعالیت های منظم و منطقی جهت تربیت ابعاد وجودی انسان در قالب دین به گونه ای که متربی به اصول عقاید، اخلاق و احکام شناخت و ایمان پیدا کند و این شناخت منجر به عمل پایدار در او شود. در این صورت دانش آموز به هدف تربیت دینی یعنی عبادت و بندگی خداوند خواهد رسید. آموزش و پرورش زیربنایی توسعه اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، دینی و فرهنگی هر جامعه است. بنابراین جامعه ای که به دنبال شکوفایی ارزش های دینی و معنوی خود است باید زمینه سازی این رشد را از مدارس شروع کند؛ چراکه مدارس، محیط تربیت نیروهای سازنده جامعه و از همه مهم تر بهترین رابط بین جامعه و خانواده است. از طرفی دین اسلام تنها به یک رکن توجه نکرده است هرچند تربیت و تزکیه را مقدم قرار داده اما غفلت از تعلیم مفاهیم و اصول دینی را نیز نکوهش کرده است. بنابراین با تکیه بر آیات قران کریم و عقاید دانشمندان اسلامی به دنبال راه های ترویج فرهنگ اسلامی در مدارس شدیم. فرهنگ ما که باید به دانش آموزان انتقال داد فرهنگ ایرانی و اسلامی است. این فرهنگ مثل خودما جسم و روح دارد. تن فرهنگ ما ملی و ایرانی، و روح آن مذهبی و اسلامی است. معنایش این است که آن چه ظاهری است که از این آب و خاک و زندگی در این سرزمین گرفته ایم، از قبیل شغل ها، کارها، مراودات، معامالت، نمای زندگی، فعالیت های حیاتی، نوع غذا، نوع پوشش، فرم خانه، شکل رفت و آمد و امثال این ها.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، تعلیم و تربیت دینی ، دانش آموزان ، فرهنگ اسلامی ایرانی