اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر امنیت روانی و ابراز وجود در کودکان مبتلا به سرطان شهر ساری

سرطان از بیماری های صعب العلاجی است که به لحاظ روحی فرد را درگیر کرده و شدت این بیماری باعث ایجاد ناامیدی شده و بهبودی فرد را مختل می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر امنیت روانی و ابراز وجود در کودکان مبتلا به سرطان بود. روش: بدین منظور نمونه ای ۳۳ نفری از مراجعین کلینیک روانشناختی ترنم ساری (که در نمرات پرسشنامه های امنیت روانی و ابراز وجود به ترتیب پایین تر و بالاتر از افراد عادی جامعه بودند) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (در هر گروه ۱۵ نفر). روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون/پس آزمون با گروه کنترل بود. درمان ACT در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش ارائه شد و مجددا در آخرین جلسه درمان پرسشنامه های کیفیت زندگی و ابراز وجود امنیت روانی و ابراز وجود بر روی کلیه شرکت کنندگان اجرا شد (پس آزمون). برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امنیت روانی و ابراز وجود در کودکان سرطانی شهر ساری اثربخش است p<۰.۰۰۱ با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل داده ها می توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند بر فرایند روانشناختی افراد مبتا به سرطان از جمله ابراز وجود و نحوه نگرش آنها که کیفیت زندگی حاصل آن است، مثمر ثمر باشد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، سرطان ، امنیت روانی ، ابراز وجود