مقایسه تاثیر آموزش خطی و غیر خطی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی دختران ۷ تا ۸ ساله شهر کرمان

پیچیدگی شیوه های آموزشی و تفاوت های فردی در زمینه آموزش چالش های فراوانی را برای معلمان ایجاد نموده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر آموزش خطی و غیر خطی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی دختران است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان دختر ۷ تا ۸ سال دبستان های شهر کرمان است که تعداد ۵۴ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس پیش آزمون مهارت های پرتاب از بالای شانه، لی لی، دریافت و پرش طول با استفاده از آزمون TGMD۳ گرفته شد و به صورت تصادفی در سه گروه آموزش غیر خطی، آموزش خطی و گروه کنترل تقسیم شدند و به مدت ۶ هفته و هر هفته دو جلسه ۵۴ دقیقه ای به آموزش مهارت های حرکتی بنیادی پرداختند. گروه کنترل فعالیتی نداشت. بعد از آخرین جلسه تمرینی پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد، در مهارت های پرتاب از بالای شانه، دریافت کردن، لی لی و پرش طول اختلاف معناداری بین دو گروه آموزش خطی و آموزش غیر خطی وجود دارد و گروه برخوردار از آموزش غیر خطی عملکرد بهتری را داشته اند. با توجه به یافته های پژوهش توصیه می شود معلمان و مربیان با بکارگیری رویکرد جدید آموزش غیرخطی که منطبق بانظریه های جدید در حیطه رشد و یادگیری است به آموزش کارآمدتر مهارت ها در محیط های آموزشی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش خطی ، آموزش غیر خطی ، مهارت های حرکتی بنیادی ، دختران