تاثیر روش تدریس فراشناخت بر یادگیری مستقل دانش آموزان مقطع ابتدا یی منطقه الران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش تدریس فراشناخت بر یادگیری مستقل دانش آموزان مقطع ابتدایی منطقه الران انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی منطقه الران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۴۰۰۰ نفربود. که از بین آنان تعداد ۳۰ نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودگردانی پینتریچ و دیگروت (۱۹۹۰) بود که طی دو مرحله پیشآزمون و پس آزمون تکمیل شد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد، آموزش به روش تدریس فراشناخت بر یادگیری خودگردان (۱۸/۱۲=F) دانش آموزان موثر بوده است. همچنین آموزش به روش تدریس فراشناخت بر همه مولفههای یادگیری خودگردان از جمله: راهبردهای شناختی (۸۸/۱۲=F) و فراشناختی و مدیریت تالش (۳۵/۹=F) موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فراشناخت ، یادگیری خودگردان